Dni płodne i niepłodne

Cykl menstruacyjny podzielony jest na fazy, które informują kobietę o aktualnym stanie płodności. Świadomość w tej dziedzinie pozwala zarówno zaplanować dziecko, jak i wykorzystać naturalną metodę antykoncepcyjną. Trzeba jednak wiedzieć, w jaki sposób oblicza się dni płodne i niepłodne w cyklu miesiączkowym.

Fazy cyklu menstruacyjnego

Kobieta odpowiednio rozróżniająca i prawidłowo dzieląca swój miesięczny cykl może świadomie kontrolować możliwość zapłodnienia, jak i antykoncepcji. Pierwszy dzień krwawienia comiesięcznego określany jest jako pierwszy dzień cyklu menstruacyjnego. Co miesiąc, średnio co 28–30 dni dochodzi do krwawienia. Warto jednak zdawać sobie sprawę, że istnieją kobiety, u których cykl trwa nawet 23–35 dni. Rozbieżność nawet kilkunastu dni nie wpływa na okres płodności, gdy zawsze trwa on stałą ilość dni. Płodne dni stanowią jedynie w sumie kilka dni na cały cykl miesiączkowy, reszta to okres niepłodny. Warto jednak znać konkretne metody obliczenia i rozpoznania faz niepłodności względnej, płodności i niepłodności.

Niepłodność względna

Czas niepłodności względnej to moment od czasu rozpoczęcia krwawienia do kilku dni po tym krwawieniu (4–7 dni). Określa się ten czas względną niepłodnością, a więc istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia w tym czasie dni płodnych. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest rozregulowanie cyklu, które ma wówczas znaczenie w przesunięciu się dni płodnych. Charakterystycznym objawem niepłodności w tym okresie jest najczęściej brak śluzu w pochwie. W okresie tym może również wystąpić śluz biały lub żółty, lepki, który może świadczyć o wystąpieniu (przesunięciu się) momentu płodnego. Warto zatem zdawać sobie sprawę, że współżycie w momencie krwawienia może przyczynić się do wystąpienia zapłodnienia. Wszystko zatem uzależnione jest od systematycznego obliczania dni płodnych i niepłodnych w każdym cyklu.

Faza płodności

W cały długim cyklu menstruacyjnym kobieta może wyznaczyć średnio tylko jeden dzień płodny. Jednak przyjmuje się kilka dni za okres okołoowulacyjny. Za okres ten przyjmuje się 3 dni przed owulacją i 2 dni po owulacji. Dzieje się tak dlatego, że plemniki potrafią przeżyć w kobiecie nawet kilka dni. Przy stabilnych cyklach określa się go za pomocą obliczeń. W okresie 10–16 dni po owulacji kobieta może okazać się płodna. Charakterystycznym objawem płodności jest śluz z pochwy, który w tym okresie jest przezroczysty i bardziej rozciągliwy. Dodatkowym charakterystycznym objawem płodności jest podwyższona temperatura ciała, a także występujący u większości kobiet ból owulacyjny. W tym czasie kobieta może kontrolować również stan szyjki macicy. Wszystkie te sposoby na rozpoznawanie płodności wpisują się w naturalną metodę planowania rodziny. Wówczas zwiększa się szansa na znalezienie skutecznej metody na zajście w ciążę.

Faza niepłodności

Faza ostatnia określana jest również mianem fazy lutealnej. Występuje ona w momencie, gdy doszło do obumarcia komórki jajowej do czasu wystąpienia krwawienia. Czas ten jest oznaczany jako stały u konkretnej kobiety. Podaje się, że może trwać 10–16 dni. W tym czasie najprawdopodobniej kobieta nie będzie odczuwała i widziała żadnej wydzieliny z pochwy w postaci śluzu.