Przyszłość twojego dziecka zależy od ciebie!

Dzieci najczęściej nie są w stanie rozwiązać samodzielnie problemu dotyczącego przyszłości. Na tym polu najbardziej potrzebują osoby dorosłej, ponieważ ta kwestia zależy od szeregu zachowań typowo dorosłych i dojrzałych, a jedynie rodzice mogą tego nauczyć z cierpliwością i uczuciem. Przyszłość dziecka zaczyna się w dniu jego narodzin. Jest zapisana w jego skłonnościach, charakterze, w konkretnej sytuacji środowiskowej, społecznej i ekonomicznej. Pierwszym krokiem ku jego przyszłości jest pomoc w docenieniu tych elementów.

Planowanie przyszłości dziecka

Najpierw należy nauczyć dziecko opanowania sztuki wyboru. Często kojarzy się to nam dosyć boleśnie, ponieważ wybór oznacza także rezygnację z czegoś. Wbrew pozorom umiejętność wybierania nie jest łatwa w dzisiejszym świecie, który oferuje wszystko i nie wymaga żadnych refleksji. A przy podejmowaniu decyzji potrzeba jest chwila zastanowienia. Współczesna rzeczywistość nie jest przychylna tej nauce, gdyż okłamuje dziecko, wmawiając mu, że może mieć wszystko. Wiemy jednak, że to nieprawda. Dlatego warto ćwiczyć dzieci w podejmowaniu właściwych wyborów. Muszą się do tego przyzwyczajać, aby w przyszłości było im łatwiej. Uczymy też cieszyć się z tego, co wybrały, a nie smucić z powodu straty!

Ważne jest także wyrabianie u dziecka poczucia rzeczywistości. Sami pewnie pamiętamy z naszych lat dziecięcych to stopniowe rozczarowanie światem, rodzicami, przyjaciółmi, nami samymi. Nasze doświadczenie może pomóc dzieciom, jeśli się nim podzielimy. Oczywiście nie oczekujmy, że nasza pociecha od razu dostosuje się do wskazówek i przestróg, ale pozwólmy jej też się czasem sparzyć, niech uczy się na swoich błędach. Świat nie pomaga rodzicom i w tej kwestii, bowiem kolorowe billboardy, ulotki i filmy oferują młodym fikcję, z której w pewnym momencie gwałtownie i boleśnie wybudzają. Naszym zadaniem zatem jest uczyć dzieci obcowania w namacalnej rzeczywistości pełnej rozmaitych możliwości.

Decydowanie o przyszłości dziecka

Rola rodziców nie ogranicza się tylko do doradztwa lub przekazywania wartości i doświadczenia. Powinniśmy umieć także niezauważalnie i bardzo dyskretnie prowadzić do pewnego momentu dziecko za rękę.

Przede wszystkim nauczmy dziecko planować. To podstawowa umiejętność, gdy myślimy o przyszłości. Nawet nie koniecznie o tej dalekiej. Wystarczy, że chcemy wiedzieć, jak będzie wyglądać nasz następny tydzień albo gdzie wyjeżdżamy na wakacje. W życiu niestety częściej planujemy, choć spontaniczność jest piękną cechą. Umiejętność planowania to określenie celu i sposobu jego osiągnięcia. Dzieciaki dysponują ogromnym potencjałem i niespożytą energią. Mają głowy pełne pomysłów i elastyczny sposób myślenia. Jednak bez pomocy trudno się im zmobilizować. Musimy uświadomić naszemu dziecku, że tysiąc projektów na życie może nie wypalić, dlatego warto trzymać się jednej określonej idei, której nie będziemy tracić z oczu.

Naszym udziałem w zapewnieniu dobrej i niezachwianej smutkiem czy rozgoryczeniem przyszłości dziecka jest także pomoc w poszukiwaniu i odnajdywaniu powołania. Każdy człowiek rodzi się po coś i każdy posiada unikalne cechy, umiejętności i wartości. Trzeba je odkryć i wykorzystać, aby przynosiły satysfakcję i radość. Warto pomóc uświadamiać własnemu dziecku, w czym jest dobre, w czym się odnajduje, co robi najlepiej iprzede wszystkim, co sprawia mu radość.

Rodzice, którzy aktywnie uczestniczą w życiu swojego dziecka, którzy uczą dojrzałości i miłości, nigdy nie przegrywają w relacjach z pociechami. Natomiast zawsze mogą wygrać uczucie i szacunek młodszego pokolenia.