Udany związek - czyli jaki?

Idealnego podobno nie ma, ale udany można stworzyć. Jakie są cechy szczęśliwego związku?

Wolność

To równowaga pomiędzy zależnością, a własną przestrzenią życiową. Udany związek daje poczucie wolności, możliwości podejmowania własnych decyzji i rozwijania się w wybranym przez siebie kierunku, niezależnie od decyzji i zainteresowań partnera. To poczucie, że nie jest się ograniczanym przez tą drugą osobę. To również pewność, że będzie się wspieranym przez ukochanego/ukochaną w dążeniu do osiągnięcia wyznaczonego celu.

Zrozumienie

Nie tylko na poziomie werbalnym, ale także takie bez słów, intuicyjne. Pojawia się kiedy para jest ze sobą zżyta i emocjonalnie związana. Bycie zrozumianym to poczucie, że partner/partnerka potrafi umiejętnie słuchać. Pyta co u ciebie, jak się czujesz, jakie jest twoje zdanie na konkretny temat. To inaczej pragnienie zrozumienia twojego punktu widzenia. Umiejętność słuchania jest ważna w związku i powinna cechować obydwojga partnerów. Zrozumienie to również przyjemność czerpana ze wspólnego milczenia, jeśli żadna z osób nie ma potrzeby nic mówić.

Wzajemny szacunek

To poszanowanie godności drugiego człowieka. Unikanie kłótni, podnoszenia głosu, krzyczenia, przeklinania, obrażania drugiej osoby. Jeśli jednak zdarzy się sprzeczka, szacunek oznacza również umiejętność powiedzenia przepraszam, wyciągnięcia pierwszemu ręki na zgodę, bez doszukiwania się winy.

Satysfakcja z życia seksualnego
To przede wszystkim dbanie o potrzeby swojego partnera/partnerki, a także otwarte rozmowy o seksie. Udanemu pożyciu sprzyja brak rutyny. Szczęście w miłości zapewnia wierność partnerowi/partnerce.Radość

O udanym związku świadczy ilość radosnych, szczęśliwych i beztroskich chwil. Bycie razem służy nie tylko stawianiu czoła trudnościom dnia codziennego. Im więcej szaleństwam i przyjemności podczas wspólnie spędzonych chwil, tym mniejsze szanse na niepowodzenie w miłości.

Wspólne rozwiązywanie konfliktów

Szcześliwe pary radzą sobie z problemami poprzez dążenie do porozumienia, rozmawianie o rzeczach trudnych, ale ważnych. Zamiast przekonywania do swojej racji dążą do zrozumienia siebie nawzajem. Zagłaskiwanie i przemilczanie problemów nie jest najlepszą metodą, gdyż po latach wszystko powraca ze zdwojona siłą. Ważną sprawą jest umiejętność przyznania się do winy, ale również zdolność do wybaczenia i zapomnienia, aby nie wracać więcej do zamkniętej już sprawy.