Zabawy integracyjne dla dzieci - cz. 2

Integracja w grupie jest bardzo ważnym etapem rozwoju społecznego i emocjonalnego dzieci. Wspólna zabawa nie tylko rozładowuje dziecięcą energię, ale też uczy zaufania, tolerancji i umacnia więzi między maluchami. Jak zorganizować zabawy integracyjne? Oto kolejne przykłady integrujących gier.

Co lubimy?

Dzieci siadają przy stole i dostają kartki ze swoim imieniem (litery wpisane są pionowo). Każde z nich ma za zadanie do podanych liter dopisać rzecz lub czynność, którą lubi, np.

K – kolorowanki

A – albumy ze zdjęciami

S – spacery z tatą

I – iść do kina

A – arbuzy

Zakłócony odbiór

Podziel dzieci na trzy grupy. Pierwsza będzie pełniła rolę odbiornika, druga odbiorcy. Odbiorcy mają za zadanie poprawnie odczytać komunikat płynący z odbiornika (pierwsza grupa mówi, druga słucha). Zadaniem trzeciej grupy jest zakłócanie odbioru i przeszkadzanie w komunikacji. Dobierz dzieci wg tonu głosu, by w każdej grupie znalazł się maluch z donośnym głosem. Zabawę urządź w miejscu, w którym nikomu nie będziecie przeszkadzać krzykami.

Gdybanie

Zabawa pozwala na lepsze poznanie się dzieci. Maluchy siadają w kręgu i kończą zdania typu: „gdybym był dorosły, pracowałbym w…”, „gdybym był kwiatem, byłbym…, bo…”, „gdybym był zwierzęciem, byłbym…, bo…”, „gdybym miał złotą rybkę, poprosiłbym ją o…” itp.

Wspólne obrazki

Dzieci siadają przy stole. Każde otrzymuje kartkę i kredki i zaczyna swój rysunek. Na komendę „zamiana” dzieci przesiadają się, zamieniając miejscem z sąsiadem z prawej i kontynuują jego rysunek. Zabawa kończy się, gdy maluchy wrócą na swoje pierwotne miejsca i zaprezentują „swoje” obrazki.

Muzyczna energia

Dziec tańczą dowolnie w rytm muzyki. Gdy melodia cichnie, ich baterie są wyczerpane – muszą więc zostać naładowane. Aby to uczynić, muszą dotknąć się opuszkami palców z najbliżej stojącą osobą. Muzyka znów gra, a dzieci wracają do tańca.

Wąż

Maluchy ustawiają się jeden za drugim i łapią się w pasie. Pierwsza osoba jest głową węża i decyduje, jak całe „ciało” porusza się i jakie wydaje dźwięki. Po kilku chwilach głowa przechodzi na koniec węża i moc decyzyjną otrzymuje kolejna osoba. Zabawa kończy się, gdy głową będzie każde dziecko.