Roślinoterapia
MAŁGORZATA GRUDZIŃSKA • dawno temuOd zarania dziejów ludzie leczyli się czerpiąc z bogactw przyrody. Na najwcześniejszym etapie nasi przodkowie nauczyli się rozpoznawać działanie lecznicze poszczególnych roślin, produktów zwierzęcych i minerałów, a następnie leczyli się nimi poprzez spożywanie tych produktów, przykładanie do rany, stosowanie okładów itp. Osiągnąwszy wyższy stopień rozwoju, zaczęto wyodrębniać substancje aktywne przez ekstrakcję i stosować je jako preparaty skoncentrowane.
Kolejna epoka w lecznictwie nadeszła wraz z produkcją leków syntetycznych, które powstają przy użyciu syntezy kwasu acetylosalicylowego. Ta ostatnia era przyczyniła się do różnicowania się chemicznych leków syntetycznych. Zaczęto uważać je za niezbędne w zwalczaniu bólu i różnego rodzaju chorób. Niestety, okazało się, że mają one uboczne skutki. Na przykład powodują obniżenie przyswajalności składników odżywczych, obniżenie odporności, podrażniają przewód pokarmowy i często powodują uczulenia. Zdarza się nawet, że niektóre osoby uzależniają się od leków stając się lekomanami. Te negatywne aspekty stosowania leków syntetycznych spowodowały, że zaczęto interesować się wpływem roślin na organizm.
Dla tradycyjnego wykorzystania leczniczego pojedynczych ziół lub ich mieszanek oraz wymagającego nowoczesnych technologii wyodrębniania z roślin czystych substancji o określonych właściwościach farmakologicznych stosuje się zbiorczo termin fitoterapia. Pojęcie to pochodzi od słów phyton - roślina i therapeuto - leczę, co razem oznacza leczenie roślinami. W wyniku zainteresowań właściwościami roślin w Polsce wprowadzono pojęcie „leku roślinnego”. Składa się on wyłącznie z pociętych lub sproszkowanych surowców, soków czy też wyciągów roślin, w tym owoców i warzyw. Na pewno nie zalicza się do nich leków homeopatycznych i takich substancji jak mentol czy eugenol. Trzeba też zwrócić uwagę na to, że nawet tak pospolite zioła jak np. dziurawiec czy mięta również należy traktować jako lek. Wiele leków roślinnych można znaleźć w naszej kuchni, gdzie stosujemy je jako przyprawy. Z Indii przybyły do nas: imbir, kardanom, pieprz, gałka muszkatałowa i goździk. Ze starożytnego Egiptu: kminek, kolendra i mak. Składniki te stosowane są do wytwarzania pieczywa, napojów, a nawet gumy do żucia. Bardzo ważną rolę w przyprawach, warzywach i owocach o właściwościach leczniczych odgrywają związki zwane fitaminami. Są to substancje, które wykazują podobne działanie do witamin, choć nie są jak one niezbędne do funkcjonowania naszego organizmu. Jednakże spełniają one swoją funkcję w zapobieganiu chorób układu sercowo-naczyniowego, nowotworów, czy też wzmacnianiu odporności.
Chcąc poprawić swoją kondycję za pomocą ziołolecznictwa, nalezy wziąć pod uwagę, że wiele roślin ma też działanie uboczne. Większość ludzi stosuje leki roślinne jak coś, co można spożywać bez ograniczeń i szkody dla organizmu. Jest to złe rozumowanie, gdyż niektóre z roślin wchodzą w interakcje z innymi lekami, bądź działają drażniąco na przewód pokarmowy. Poza tym, jeśli jakieś zioło pomaga jednej osobie, dla drugiej może okazać się trucizną. Dlatego też przed zastosowaniem danego leku roślinnego, najpierw powinniśmy skonsultować się ze specjalistą. Sami nie powinniśmy bawić się w lekarza, bo możemy sobie tylko zaszkodzić. Powinniśmy również uważać na reklamy. One przedstawiają tylko część prawdy, natomiast główne informacje znajdują się na ulotce w opakowaniu. Należy również unikać zakupu leków roślinnych na bazarkach i od akwizytorów, ponieważ można się natknąć w ten sposób na leki niesprawdzone, których użycie może spowodować pogorszenie stanu zdrowia. Dlatego też leki roślinne powinno się kupować w aptekach, gdzie przed dopuszczeniem do obrotu zostały sprawdzone i posiadają atest.
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze