Dzień Pamięci

Ustanowiony w Polsce Dniem Niepodległości, 11 listopada jest w krajach Wspólnoty Narodów obchodzony jako Dzień Pamięci (Remembrance Day) na cześć żołnierzy poległych w wojnach.

Tradycyjnie o godzinie jedenastej czci się pamięć poległych dwoma minutami ciszy. Święto upamiętnia podpisanie 11 listopada 1918 roku traktatu kończącego I wojnę światową. Do czasu II wojny światowej dzień świętowano jako Armistice Day (od słowa armistice – rozejm). Obecnie w USA używa się nazwy Dzień Weteranów (Veterans Day), a w krajach Wspólnoty Narodów przyjęto nazwę Dzień Pamięci.

W Wielkiej Brytanii główne obchody przesunięto na drugą niedzielę listopada (Remembrance Sunday). Wtedy to odbywają sie parady i przemarsze. Najważniejsze z nich, odbywające się na ulicy Whitehall w Londynie z udziałem królowej, premiera i członków rządu, są transmitowane przez telewizję.
Święto nazywa się też Dniem Maku (Poppy Day). Czerwone maki przypina się do ubrań na znak pamięci, a pod pomnikami poległych składane są z nich wieńce. Maki sprzedawane są przez Brytyjską Legię Królewską (The British Royal Legion), a dochód z ich sprzedaży przeznaczony jest na rzecz weteranów.
Symbol czerwonego maku pochodzi z wiersza pt. „Na polach Flandrii” napisanego w czasie I wojny światowej przez wojskowego lekarza, podpułkownika Johna McCrae, w reakcji na śmierć bliskiego przyjaciela. Porównanie kwitnących maków do krwi poległych często pojawiało się w relacjach żołnierzy walczących w 1916 roku nad Sommą. Występuje ono także w polskiej pieśni wojskowej z 1944 roku „Czerwone maki na Monte Cassino”. Wiersz „Na polach Flandrii” (oryginał poniżej) jest przypominany w krajach anglosaskich z okazji Dnia Pamięci.
InFlandersFields
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
 
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie,
In Flanders fields.
 
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.