Dzień Świętego Dawida

Pierwszego marca przypada Dzień Świętego Dawida (Saint David's Day), patrona Walii. Od XVIII wieku jest to święto narodowe Walijczyków.

Obchody Dnia Świętego Dawida są zazwyczaj rozciągnięte w czasie. Imprezy rozpoczynają się zwykle już pod koniec lutego i trwają przez cały marzec.

Flaga świętego Dawida (złoty krzyż na czarnym tle) stanowi istotny element obchodów tego dnia. Na ulicach robi się gwarno. Odbywają się parady, koncerty, targi produktów regionalnych, a także zawody sportowe. Dzieci i młodzież swoje mundurki szkolne zamieniają na tradycyjne stroje walijskie. Całe miasta, poszczególne domy i odzież przyozdabia się symbolami narodowymi, czyli porem i żonkilem.

Por to pamiątka po walkach z Anglikami. Aby wyróżniać się podczas walk, walijscy żołnierze znakowali tym warzywem swoje mundury. Por to także symbol świętego Dawida. Żonkil natomiast kwitnie w marcu, więc był świadkiem śmierci świętego. Tradycyjnymi potrawami spożywanymi w Dniu Świętego Dawida są zupa z porów oraz cawl – rodzaj gulaszu z walijskiej jagnięciny i pora.

Święty Dawid, w Walii znany pod imieniem Dewi, urodził się pod koniec V wieku. Był mnichem; założył klasztor w Menevii (obecnie St David's), którego został przełożonym. Później przyczynił się do powstania kilkunastu innych klasztorów. Jego zasługi w głoszeniu wartości chrześcijańskich były tak duże, że Walijczycy obrali go arcybiskupem Walii. Na jego cześć wznoszono świątynie, a nowo powstałym miastom nadawano jego imię. W świecie celtyckim zasłynął jako nauczyciel i asceta. Podobno żywił się wyłącznie chlebem i wodą. Z jego postacią wiążą się liczne legendy. Pewnego razu gdy przemawiał, pod jego stopami uniosła się ziemia, dzięki czemu cały zgromadzony tłum mógł wyraźnie słyszeć. Mówi się także, że na ramieniu św. Dawida usiadła gołębica o złotym dziobie – oznaka świętości. Zgodnie z zapisami święty Dawid zmarł 1 marca ok. 589 roku w najstarszym z założonych przez niego klasztorów. Stał się symbolem niezależności Walii, której jest patronem od XII wieku.

Istnieje legenda (zob. materiał video), według której św. Patryk, nim powrócił na Zieloną Wyspę, gdzie był niegdyś niewolnikiem, na pewien czas zatrzymał się w Walii i myślał nawet, żeby się tam osiedlić na stałe. Spodobały mu się jej piękne krajobrazy. Pewnego wieczora, kiedy o zachodzie słońca usiadł na stromych skałach, w cudownej wizji przybył do niego anioł. Oznajmił on, że Walia  nie jest dla niego przeznaczona. I tak święty Patryk udał się do Irlandii, zaś Walia czekała cierpliwie na własnego świętego, którego obiecał jej zesłać Bóg.
                                             

Zobacz także:
Saint Patrick’s Day
Dzień Świętego Andrzeja