Dziecko z charakterem
ISABELLE • dawno temuWiększość rodziców i naukowców wierzy, że dzieci rodzą się z różnorakimi stylami zachowań. Jedne są spokojniejsze i łatwo nawiązują kontakt, podczas gdy inne są gwałtowne i porywcze. Niektóre dzieciaki nieustannie się ruszają, inne z kolei są posłuszne i uległe. Bywa, że jedno dziecko jest radosne i roześmiane, a drugie poważne i rzadko odwzajemnia uśmiech. Z pewnością wiesz, na czym polega ten fenomen. Chodzi o temperament dziecka, czyli cechę wrodzoną człowieka.
Czym jest temperament?
To rzeczywiście jedyna wrodzona cecha naszej osobowości i najogólniej mówiąc, jest zespołem stałych właściwości i procesów psychofizycznych odróżniających danego człowieka, (tj. dziedziczność, środowisko życia, sytuacja społeczno-kulturowa, doświadczenie życiowe i aktywność jednostki), które są zarówno czynnikami wrodzonymi, jak i tymi przyjętymi za własne.
Skomplikowane? To tylko język psychologii. Przekładając na nasze, temperament to te cechy osobowości, które jako wrodzone trudno zmienić i które warunkują nasze zachowania i reakcje na bodźce zewnętrzne. Temperament nie jest czymś, co rodzice mogą dla swoich dzieci wybrać lub zmienić. Chciałoby się czasem powiedzieć – niestety. To kwestia natury, tak więc również i dzieci nie mają większego wpływu na jakiekolwiek zmiany. Ta cecha osobowości pokazuje też, jak dziecko odpowiada na daną rzeczywistość zewnętrzną i wewnętrzną. Poza tym wyjaśnia, dlaczego niektórzy rodzice mogą mieć większe problemy w wychowaniu dzieci, a inni mają łatwiej. Dużo zależy też od naszego podejścia do dziecka i zrozumienia, dlatego warto poznać swoją pociechę i przyjrzeć się bliżej jej charakterowi, a następnie poddać się pewnym refleksjom.
Dobrze jest znać podstawowe cztery typy temperamentu,by wiedzieć, jak się objawiają w procesie wychowania. Rozróżniamy następujące rodzaje osobowości:
- choleryk – to osoba porywcza, niewyrozumiała, energiczna; urodzony przywódca, człowiek czynu,
- sangwinik – to wesoły, pogodny, towarzyski, gadatliwy, niezorganizowany i często zapominalski człowiek,
- flegmatyk – powolny, zrównoważony, ale dowcipny, pogodny obserwator świata,
- melancholik – perfekcjonista; uczuciowy, wrażliwy wierny przyjaciel, który niestety często jest podatny na depresje.
Zastanów się, pod jaką kategorię możesz przypisać osobowość twojego dziecka i pomyśl, jak możesz mu pomóc w okresie wychowywania.
Temperament twojego dziecka
Niektórzy rodzice swoje nad wyraz aktywne, gwałtowne i porywcze dziecko mogą określić mianem „wykańczającego”, podczas gdy inni nazwą gagatka „moim kochanym nicponiem”. Dlaczego? Chodzi prawdopodobnie o kompatybilność charakterów. Ci pierwsi rodzice to zapewne flegmatyczni melancholicy. Ci drudzy – cholerycy lub sangwinicy. Jednak tak zwane różnice charakterów, zarówno w związkach, jak i podczas wychowywania dziecka, nie muszą sprawiać trudności, jeśli odpowiednio podejdzie się do drugiej osoby oraz do siebie samego. Oczywiście w związku z drugą dorosłą osobą jest to łatwiejsze, ponieważ obie strony tak samo szanują usposobienie drugiej strony. W przypadku dzieci często relacja ta bywa jednostronna, ale od czego mamy rodzicielską miłość?
System wychowawczy, który przyjmiesz, powinien szanować temperament dziecka, ukiernkowując go odpowiednią stronę. Niektóre cechy osobowości, warunkowane temperamentem, mogą ulegać zmianom wraz z upływem czasu. Nie raz zdarza się, że aktywne w dzieciństwie osoby stają się poważnymi dorosłymi, potrafiącymi siedzieć przy biurku przez wiele, wiele godzin. Natomiast złośnicy potrafią zmienić się w radosne osoby. Tak samo nieśmiałe dzieciaki w przyszłości mają szansę stać się osobami publicznymi.
Jaka jest szansa na takie zmiany? Dużo zależy od rodziców. Pierwszym krokiem powinna być wnikliwa obserwacja i ustalenie, jaki dziecko posiada temperament. Drugim krokiem jest wybór metody wychowawczej. Warto pomyśleć, jakie ćwiczenia i aktywności pomogłyby maluchowi w dobry sposób wykorzystać swoją osobowość. Uwaga! Nie chodzi o to, żeby zmienić dziecku charakter całkowicie! Chodzi tylko o to, aby czuło się jak najlepiej we własnej skórze, a bliscy w jego towarzystwie!
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze