Język migowy niemowląt

Język migowy dla niemowląt to metoda porozumiewania się z dzieckiem, która pojawiła się w latach 70. XX wieku. Migowy dla niemowląt to inaczej bobomigi lub sing2baby. Joseph Garcia, który na co dzień zajmował się tłumaczeniem języka migowego, zauważył, że maluchy wyrażają swoje emocje i sygnalizują potrzeby za pomocą gestów. I to właśnie dzięki nim rodzice mogą kontaktować się ze swoimi pociechami, gdy te nie potrafią jeszcze mówić.

Miganie dzieci

Bobomigi wpływają na lepszy rozwój niemowlaka. Naukę poszczególnych gestów najlepiej rozpocząć, gdy dziecko wejdzie w ósmy miesiąc życia. Wówczas maluch kontroluje swoje gesty i ruchy rączek czy nóżek. Mimo to rodzic już od pierwszych miesięcy życia dziecka może zacząć do niego migać. Dzięki temu dziecko opatrzy się z gestami, a ich zapamiętanie nie sprawi mu trudności. Dzięki bobomigom rozmowa z dzieckiem jest możliwa, nawet wówczas, gdy u dziecka nie wykształcił się jeszcze aparat mowy. I choć pierwsze słowa dziecka padają między 7. a 9. miesiącem życia, to na bardziej rozbudowane komentarze trzeba poczekać około 2 lat.

Miganie przez dzieci stymuluje pracę mózgu. Migowy dla niemowląt jest językiem wizualno-przestrzennym. Dzięki niemu obie półkule mózgu lepiej się synchronizują. Według przeprowadzonych badań dzieci migające już od niemowlęctwa wyprzedzają swoich niemigających rówieśników w rozwoju i mają wyższy iloraz inteligencji. Stymulowanie mózgu do pracy w tak młodym wieku jest korzystne. Do pracy pobudzane są też oczy, ręce, pamięć, wyobraźnia oraz zdolność koncentracji. Dzieci, które migają, szybciej opanowują sztukę czytania i pisania, nie maja też problemów z dysleksją.

Żeby nauczyć dziecko migania, należy gesty wspomagać słowami. Przeciwnicy bobomigów, zarzucają im, że hamują mowę dzieci i maluchy później, niż ich rówieśnicy zaczynają mówić. Dzieci mogą uznać naukę mowy za zbędną. Żeby uniknąć komplikacji, trzeba pamiętać o wspieraniu gestów słowami. Warto uświadomić sobie, że nie jest to sposób na wychowanie geniusza. Naukę bobomigów potraktujmy jako dobrą zabawę.

Znaki języka migowego

Słownik bobomigów jest obszerny. Niemniej jednak znajdują się w kulturze polskiej pewne utarte i rozumiane przez wszystkich gesty wyrażające podstawowe potrzeby fizjologiczne (spanie, jedzenie, przytulanie). Ty, jako rodzic, możesz spokojnie włączyć je do słownika sing2baby. Język migowy dla niemowląt ma dużą zaletę, każdy rodzic indywidualnie może ustalić gesty, które wydadzą mu się najodpowiedniejsze.

Jeżeli rodzicowi nie chce się wymyślać swoich znaków, może posłużyć się już istniejącym systemem bobomigów. Znaki języka migowego niemowląt w systemach zachodnich różnią się od polskich. Ma to swoje źródło w różnicach kulturowych.

Jak wyglądają przykładowe bobomigi? Wyciągnięta ręka, której dłoń jest ściśnięta i obraca się tak, jakby przekręcało się gałkę, oznacza „Wyjść”. „Jeść” symbolizuje zbliżanie dłoni z zaciśniętymi palcami kciukiem i wskazującym (przypomina to trzymanie cukierka) do ust. „Pić” – dłoń zwinięta w rurkę, gest przypominający podnoszenie szklanki do ust. „Spać” – ręce złożone jak do modlitwy i przyciśnięte do policzka, głowa lekko przechylona. „Przytulać” – ręce owijamy dookoła swojej talii. „Mleko” – dłoń zwinięta, a kciuk uniesiony do góry. Dłoń otwieramy i zamykamy na zmianę.