Terapia z udziałem psa

Terapia z udziałem psa to inaczej dogoterapia lub kynoterapia, która wchodzi w skład szerszego pojęcia, jakim jest zooterapia. Terapeutą, czyli motywatorem potęgującym efekt rehabilitacji, jest pies. Dogoterapia jest szczególnie ważna podczas terapii autyzmu, terapii ADHD oraz terapii dzieci z zespołem Downa. Odpowiednio wyszkolony zwierzak pozwala dzieciom pokonać lęk przed psami. Niektóre maluchy boją się ugryzienia przez psa, dlatego warto nauczyć je, jak postępować w obecności zwierzaka. Dziecko i pies mogą się zaprzyjaźnić.

Formy terapii z psem

• Spotkanie z psem

Tego typu zajęcia mają pomóc w nawiązaniu odpowiedniego kontaktu między uczestnikiem terapii a psem. Prowadzący czuwa nad przebiegiem spotkania, zostawiając maksimum swobody. Między pacjentem a psem powinno dojść do spontanicznej zabawy. Dziecko może głaskać zwierzę, wydawać mu polecenia. Dzięki temu dzieci z autyzmem, z ADHD, a także z zespołem Downa, mogą przełamać swoje lęki. Uczestnicy terapii uczą się nawiązywać kontakt z otoczeniem, a ich zmysły i postrzeganie zostają poddane rozwojowi. Zajęcia nie wymagają prowadzenia dokładnej dokumentacji postępów. Spotkania z psem mogą odbywać się indywidualnie lub grupowo.

• Edukacja z psem

Dzięki tej formie terapii stymulowany jest rozwój intelektualny dziecka. Maluch ćwiczy również sferę poznawczą. Osoby prowadzące terapię muszą przygotować scenariusz spotkania. Edukację z psem mogą prowadzić osoby doświadczone i posiadające pewną wiedzę, bowiem jest to już bardziej złożona forma terapii, niż spotkania z psem. Zajęcia prowadzone są w szkołach lub przedszkolach. Edukacja z psem, jak sama nazwa wskazuje, ma pomóc dziecku przyswoić wiedzę oraz zmotywować dziecko, które niechętnie chodzi na zajęcia, do częstszego odwiedzania szkoły. W wypadku zajęć indywidualnych, wskazane jest prowadzenie szczegółowej dokumentacji i zapisywanie postępów uczniów.

• Terapia z psem

Terapia z psem to zestaw konkretnych ćwiczeń, których celem jest rehabilitacja. Planowanie takiej terapii odbywa się przy udziale lekarza lub rehabilitanta. Terapia z psem jest ukierunkowana na konkretną osobę, jej problemy i potrzeby. W wypadku terapii z psem, konieczne jest prowadzenie dokumentacji każdego uczestnika. Dzięki temu można dość szybko zrewidować skuteczność dobranych metod. Jeśli wszystko przebiega prawidłowo, stopień trudności spotkań jest podwyższany. Najlepsze efekty terapii z psem uzyskuje się wówczas, gdy spotkania prowadzone są w małych grupach, takich do 3 osób.

Rasy psów w dogoterapii

W dogoterapii bardzo ważny jest dobór zwierząt. Pod uwagę brane jest pierwotne przeznaczenie rasy. Wiąże się to z odruchami, które zwierzęta mają zakodowane w zachowaniu. Ponieważ podczas zajęć najważniejsze jest bezpieczeństwo dzieci, wybierane są psy rasowe, u których można z pewnym marginesem prawdopodobieństwa ustalić cechy charakteru. Pies terapeutyczny musi być psem społecznym, przewidywalnym i reprezentującym rozumne posłuszeństwo.

Do terapii najczęściej przygotowywane są Golden Retriever, Labrador Retriever, Cavalier King Charles Spaniel. Niekiedy do początkowych spotkań używane są Alaskan Malamute i Siberian Husky – te rasy są jednak dość niezależne i wymagają odpowiedniego prowadzenia, a nieodpowiednio pokierowane mogą być niebezpieczne.