Alergiczny nieżyt nosa

Możemy mieć do czynienia z okresowym nieżytem nosa (gdy objawy trwają < 4 dni w tygodniu lub < 4 tygodnie) lub z przewlekłym (objawy > 4 dni w tygodniu i trwające > 4 tygodnie). Czynnikami etiologicznymi najczęściej są alergeny wziewne (pyłki roślin, roztocza kurzu domowego, sierść zwierząt, pleśnie), alergeny pokarmowe, lateks, zanieczyszczenie powietrza oraz leki. Są to czynniki rozwoju zarówno ANN, jak i astmy.          
   

Główne objawy alergicznego nieżytu nosa to wyciek wodnistej wydzieliny z nosa z towarzyszącym kichaniem, uczuciem zatkania nosa, nierzadko z towarzyszącym świądem nosa, spojówek, podniebienia i gardła. To postać łagodna, w postaci umiarkowanej lub ciężkiej, dodatkowo występują zaburzenia snu i koncentracji, bóle głowy, światłowstręt,  wzrost temperatury ciała, utrudnienie wykonywania pracy czy uprawiania sportów.
 

U każdego pacjenta, u którego jest rozpoznany alergiczny nieżyt nosa, należy przeprowadzić badania w kierunkuwykluczenia astmy, ponieważ stosunkowo często choroby te współistnieją. Często początkowo w alergicznym nieżycie nosa najpierw pojawia się nadreaktywność oskrzeli, która następnie może przerodzić się w dychawicę oskrzelową. Występowanie ANN zwiększa więc ryzyko zachorowania na astmę. Prawdopodobnie szybkie wykrycie i leczenie alergicznego nieżytu nosa zmniejsza ryzyko rozwoju astmy i zmniejsza nasilenie objawów za strony dolnych dróg oddechowych.
 
Większość chorych na astmę ma objawy alergicznego nieżytu nosa. Wydaje się, że istotny jest tu wiek wystąpienia objawów atopii – gdy pojawiła się do 6. roku życia., występuje zwiększone ryzyko astmy, natomiast po 6. r.ż. zwiększa się głównie ryzyko rozwoju alergicznego nieżytu nosa. Bardzo często ANN wyprzedza wystąpienie astmy i decyduje o stopniu jej nasilenia. U pacjentów zapadających na obie choroby stwierdza się częstsze zaostrzenia astmy i zwiększoną częstotliwość hospitalizacji.

Zarówno w astmie, jak i nieżycie nosa dostępnych jest wiele metod postępowania terapeutycznego: leczenie farmakologiczne, unikanie narażenia na alergeny, metody odczulania i programy edukacyjne. W astmie głównymi lekami są glikokortykosterydy wziewne i leki przeciwleukotrinowe. W leczeniu alergicznego nieżytu nosa największą rolę w farmakoterapii odgrywają sterydy stosowane donosowo, leki przeciwleukotrienowe, leki przeciwhistaminowe oraz leki obkurczające naczynia krwionośne.
Źródło: abcZdrowie.pl