Infekcje pochwy mają często przewlekły charakter, dlatego kobiety usiłują leczyć się same za pomocą powszechnie dostępnych środków przeciwgrzybicznych oraz antyseptycznych, sprzedawanych w aptekach bez recepty. W walce z dolegliwościami miejsc intymnych ważny jest szczegółowy wywiad na temat prób i przebiegu dotychczasowej kuracji, zarówno samodzielnej, jak i tej przypisywanej przez poprzednich lekarzy, a także współżycia płciowego. Dużą uwagę należy poświęcić każdemu z występujących objawów jak: świąd, wydzieliny, ból oraz miejscowe zmiany ogniskowe. Diagnoza infekcji pochwy powinna być każdorazowo potwierdzana badaniem mikrobiologicznym.
Nieprzyjemne infekcje
Prawidłowe pH pochwy wynosi od 3,5 do 4,5. Ustalenie jednolitego składu mikroflory jest zadaniem trudnym, ponieważ zmienia się on z dnia na dzień. Fizjologiczna bariera ochronna może ulegać osłabieniu np. w wyniku braku bądź niewłaściwej higieny intymnej, częstszych niż zwykle kontaktom seksualnym, zmian hormonalnych, stosowania antybiotyków, aplikowania tamponów, nieodpowiedniego trybu życia oraz niewłaściwej diety opartej w dużej mierze na węglowodanach i cukrach prostych.
Do najczęściej spotykanych dolegliwości w ambulatoryjnej praktyce ginekologicznej zalicza się zapalenie pochwy i szyjki macicy. Infekcje te są najczęstszą z przyczyn skłaniających kobiety do wizyt u ginekologa. Wyróżnia się trzy główne zapalenia pochwy: rzęsistkowe, grzybicze wywołane przez drożdżaki (Candida) oraz bakteryjne (waginoza). Do zakażenia rzęsistkiem pochwowym dochodzi najczęściej podczas kontaktu płciowego. Grzybicze zapalenie pochwy i sromu wywołane przez drożdżaki z rodzaju Candida stwierdzono przynajmniej raz w życiu u około 75% kobiet. Jest to druga pod względem częstotliwości występowania infekcja pochwy. Do najczęstszych jej objawów zalicza się pieczenie, swędzenie, zaczerwienienia oraz białawe naloty w okolicach pochwy i odbytu. Na bakteryjne zapalenie pochwy, cierpi około 20–30% kobiet, często nie będąc nawet tego świadomym. Infekcja ta charakteryzuje się zaburzeniami równowagi między ilością poszczególnych rodzajów bakterii, stanowiących naturalne środowisko pochwy. Głównym objawem waginozy jest wydzielina z pochwy o bardzo nieprzyjemnym zapachu.
Rola właściwej diagnostyki
Do czego może doprowadzić niewłaściwe rozpoznanie lub leczenie na własną rękę? Nie leczone infekcje pochwy usposabiają do zapaleń przydatków, co w dłuższym okresie może prowadzić do niepłodności. Ponadto zaburzenie prawidłowego ekosystemu pochwy pozwala zagnieździć się wirusom między innymi HPV, który może powodować raka szyjki macicy. Należy również wiedzieć, iż w leczeniu chorób pochwy, silniejsze leki, jak. np. antybiotyki nie są zawsze konieczne. W kuracji przewlekłych zapaleń pochwy i sromu, lekarze coraz częściej stosują bakterie Lactobacillus jako probiotyki. Ich zastosowanie pomaga odbudować odporność mikroflory.
Najnowsze badania poświęcone drobnoustrojom dróg rodnych udowadniają, że częste zmiany składu mikroflory pochwy są główną przyczyną nawracających zakażeń dróg moczowych oraz sprzyjają chorobom przenoszonym drogą płciową, w tym przenoszeniu wirusa HIV. W związku z tym należy również kłaść duży nacisk na stosowanie metod diagnostycznych, przede wszystkim pozwalających na określenie składu mikroflory pochwy. Nową metodą rozpoznania zakażeń jest metoda VagiStatus, opracowana przez Instytut Mikroekologii. W jej ramach prowadzona jest hodowla bakterii potencjalnie chorobotwórczych oraz oznaczenie bakterii kwasu mlekowego produkujących nadtlenek wodoru, które wchodzą w skład mikroflory ochronnej, niezbędnej do utrzymania prawidłowego pH pochwy. Drogą hodowli określa się również ilość bakterii beztlenowych, które mają szczególne znaczenie w okresie ciąży. Niektóre z nich mogą na przykład doprowadzić do pęknięcia pęcherza płodowego. Za pomocą VagiStatus precyzuje się również gatunek grzybów drożdżopodobnych. Dokładne zbadanie ekosystemu pochwy ma ogromne znaczenie przy doborze właściwej kuracji. Instytut Mikroekologii jako jedyny w Polsce wykonuje rutynowo badanie ilościowe, co pozwala na właściwe postawienie diagnozy. Ma to bardzo istotne znaczenie szczególnie w nawracających infekcjach. Przywrócenie właściwego ekosystemu pochwy jest podstawą leczenia.
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze