Szczepionka przeciw tężcowi

O zachorowanie na tężec martwimy się w zasadzie tylko wtedy, gdy dziecko zrani się, a do rany dostaną się grudki ziemi. Tymczasem pałeczki tężca występują także w kurzu, wodzie i przewodzie pokarmowym zwierząt, a dostać się mogą nawet do niepozornie wyglądającego otarcia naskórka. Ryzyko zakażenia jest więc większe niż nam się wydaje. Dlatego szczepienie przeciw tężcowi jest obowiązkowe i zawiera się w Programie Szczepień Ochronnych.

Czym grozi choroba?

Reakcją organizmu na zakażenie pałeczką tężca jest m.in. nadwrażliwość na bodźce. Dzieje się tak wskutek działania substancji toksycznej, wytwarzanej przez bakterię (neurotoksyna), która upośledza zakończenia nerwowe. Może to doprowadzić do porażenia mięśni, a nawet śmierci. Jak rozpoznać tężec u dziecka? Pierwszym objawem choroby jest skurcz mięśni. Jeśli więc dostrzeżesz u malucha nietypowe grymasy twarzy i łukowate wyprężenie ciała w kilka- lub kilkanaście dni po zranieniu, być może dziecko jest chore na tężec.

Szczepienie

Ponieważ tężec w poÅ‚owie przypadków koÅ„czy siÄ™ Å›mierciÄ…, szczepienie przeciwko niemu podawane jest kilkakrotnie. Pierwsze trzy dawki aplikowane sÄ… zanim dziecko skoÅ„czy roczek (2, 3–4, 5–6 miesiÄ…c), czwarta szczepionka miÄ™dzy 16. a 18. miesiÄ…cem życia. NastÄ™pnie podawane sÄ… dawki przypominajÄ…ce (w 6. i 14. roku życia), a ostatnia w ostatniej klasie szkoÅ‚y lub w wieku 19 lat. PrzeciwciaÅ‚a zawarte sÄ… w szczepionce skojarzonej, która funkcjonuje pod nazwÄ… szczepienia przeciw bÅ‚onicy, tężcowi i krztuÅ›cowi.

Odporność po szczepieniu

Przebycie choroby nie gwarantuje odporności na tężec. Szczepienie uodparnia zaś na przynajmniej 10 lat.