Szczepionki wzmocnią twoją odporność
BEATA RATUSZNIAK • dawno temuSzczepionki chronią organizm przed chorobotwórczymi drobnoustrojami. Nasz układ odpornościowy, dzięki podaniu mu niechorobotwórczych zarazków w szczepionce, uczy się, jak wytwarzać odporność. Dzięki temu przy ponownym kontakcie z zarazkami bardzo szybko się broni. Nasza odporność zostaje wzmocniona, a w wielu przypadkach zastosowanie szczepionki pozwala uniknąć zażywania antybiotyków.
Układ odpornościowy inaczej nazywany jest układem immunologicznym. Decyduje on o zdrowiu i chorobie. Sprawuje nadzór immunologiczny i chroni organizm przed patogenami. Dzięki temu, że ma komórki pamięci, jest w stanie zapamiętać obce antygeny, które człowiek spotkał w trakcie swojego życia. Właśnie ta pamięć pozwala mu skutecznie walczyć z zakażeniami.
Rodzaje odporności
Rozróżnia się odporność swoistą, czyli nabytą i nieswoistą, czyli wrodzoną.
Odporność swoista może być czynna naturalna i czynna sztuczna. Czynną sztuczną organizm uzyskuje, dzięki szczepieniom ochronnym. Szczepienie powoduje wzrost poziomu przeciwciał oraz powstanie komórek pamięci. Natomiast czynną naturalną odporność organizm uzyskuje, gdy zakazi się chorobą zakaźną i ją przechoruje. Tę odporność może również nabyć, gdy przejdziemy chorobę bez objawów.
Odporność nieswoista to odporność, z którą rodzimy się. Możemy ją wzmocnić poprzez stosowanie środków immunomodulacyjnych. Dzielą się one na:
* środki hamujące działanie układu odpornościowego,
* środki stymulujące układ odpornościowy,
* immunomodulatory naturalne,
* immunomodulatory syntetyczne.
Szczepionki nieswoiste
Działanie immunostymulujące wykazują szczepionki stymulujące układ odpornościowy. Zawierają one martwe bakterie, ekstrakty z zabitych bakterii, rybosomy bakteryjne, liofilizowane lizaty bakterii. Takie działanie wykazują szczepionki nieswoiste:
* doustne, na receptę, stosowane przy przewlekłych zapaleniach oskrzeli i powracających zakażeniach górnych dróg oddechowych,
* na receptę, stosowane w zapobieganiu nawracającym zakażeniom dróg oddechowych,
* na receptę, doustne, stosowane przy zakażeniach układu moczowego: zapaleniu cewki moczowej, pęcherza moczowego,
* donosowe, na receptę, stosowane w powracających zapaleniach jamy nosa, zapaleniu uszu, przewlekłym katarze,
* na receptę, stosowane przy czyraczności, zapaleniu gruczołu sutkowego i migdałków podniebnych.
Stosowanie szczepionek nieswoistych nie powinno być prowadzone u osób z chorobami autoagresji i podczas prowadzenia leczenia odczulającego. Przeciwwskazaniem natomiast nie jest okres laktacji.
Leczenie szczepionkami nieswoistymi jest zwykle długie, ponieważ pobudzane są wtedy naturalne mechanizmy odporności. Okres trwania zależy od rodzaju szczepionki i indywidualnych wskazań.
Niepożądane działania
Przy stosowaniu nieswoistych szczepionek mogą pojawić się niepożądane objawy:
* osłabienie,
* dreszcze,
* bóle mięśniowe,
* podwyższona temperatura ciała,
* żołądkowo-jelitowe zaburzenia.
W przypadku iniekcji może się również pojawić zapalny naciek. Objawy te nie są przeciwwskazaniem do dalszego stosowania szczepionek. Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na antygeny zawarte w szczepionce.
Działanie szczepionki
Szczepionki nieswoiste działają prewencyjnie. Pobudzają obronne, nieswoiste mechanizmy organizmu, dzięki czemu mogą chronić nas przed zakażeniem.
Źródło: abcZdrowie.pl
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze