Biegunka podróżnych

Zemsta faraona, zemsta Montezumy, turista -  to jedne z najpopularniejszym określeń biegunki występującej w czasie podróży. Biegunka podróżnych to zespół objawów ostrego zatrucia pokarmowego. Sprawcą dolegliwości jest zazwyczaj bakteria E. coli. Przyczyny biegunki są różne, a do zakażenia dochodzi drogą kropelkową. Z artykułu dowiecie się w jakich krajach najłatwiej o biegunkę infekcyjną, jak przebiega leczenie biegunki oraz jak się przed nią uchronić.

Szczególnie narażeni na biegunkę infekcyjną są turyści w Afryce, Ameryce Środkowej i Południowej, Azji i Bliskim Wschodzie. Są to kraje o obniżonym standardzie sanitarno-epidemiologicznym, dlatego podczas pobytu w tych rejonach należy zachować szczególną ostrożność przy spożywaniu pokarmów oraz skrupulatnie przestrzegać zasad higieny. Infekcjom sprzyja zatrzymywanie się w tanich pensjonatach oraz na campingach. Szczyt zachorowalności przypada na sezon letni. Osoby szczególnie narażone na infekcje układu pokarmowego to małe dzieci, kobiety w ciąży oraz osoby starsze. Biegunka podróżnych często dopada żołnierzy na misjach pokojowych oraz pielgrzymujących do miejsc świętych, położonych na Bliskim Wschodzie. 

Objawy biegunki podróżnych

Aż 80% przypadków biegunki powodują bakterie, w tym ok. 40% szczepy Escherichia coli. Patogenami bywają również rotawirusy oraz lamblie. Typowe objawy biegunki to:

• wydalanie stolca 3 i więcej razy w ciągu doby,
• stolec jest wodnisty, a niekiedy krwisty,
• biegunce towarzyszą nudności i wymioty,
• pojawia się gorączka,
• chory skarży się na silne bóle brzucha i skurcze żołądka.

Pierwsze objawy pojawiają się na drugi lub trzeci dzień od przybycia do celu podróży. Objawy utrzymują się zwykle 3–4 dni, ale zdarzają się przypadki tygodniowego zatrucia. Przewlekła biegunka to zwykle skutek pasożytów wewnątrzjelitowych. Chorzy narażeni są na odwodnienie organizmu. Częste oddawanie stolców zmniejsza skuteczność przyjmowanych leków, w tym antykoncepcji hormonalnej. W nielicznych przypadkach, ostra biegunka może przekształcić się w sepsę.

Leczenie biegunki podróżnych

Najważniejszym elementem terapii jest odpowiednie nawadnianie organizmu oraz uregulowanie poziomu elektrolitów. W tym celu należy spożywać duże ilości płynów w ciągu dnia. Aby nie podrażniać żołądka i nie potęgować nudności, należy pić często, ale małymi porcjami. Zalecane płyny to: przegotowana niegazowana woda mineralna (może być z dodatkiem soli), chudy bulion. Zakazane są: napoje gazowane, kawa, alkohol i nieprzegotowana woda z kranu. Wskazana jest dieta lekkostrawna.

Koniecznie udaj się do lekarza, jeśli:

• w kale pojawił się śluz i krew,
• wystąpiła wysoka gorączka, a jej zbijanie nie przynosi rezultatów,
• rozwolnienie trwa ponad 3 dni.

W takich przypadkach wprowadzane jest leczenie farmakologiczne, często antybiotykoterapia.

Aby uniknąć tego typu rewolucji w czasie podróży zagranicznej, koniecznie przestrzegaj podstawowych zasad higieny: często myj ręce, a już na pewno przed jedzeniem i po wyjściu z toalety, myj owoce i warzywa, pij wyłącznie przegotowaną wodę, nie spożywaj posiłków w miejscach o podejrzanych warunkach sanitarnych, nie kupuj nieświeżych produktów, staraj się nie dotykać dłońmi twarzy, aby nie przenosić bakterii w okolice śluzówki nosa i ust.