Stan przedrzucawkowy

Gdy po 20. tygodniu ciąży w twoim moczu pojawi się białko, a ciśnienie tętnicze krwi znacząco wzrośnie, istnieje ryzyko rozwinięcia się stanu przedrzucawkowego. Określany również jako zatrucie ciążowe, stanowi potencjalne zagrożenie życia matki i dziecka.

Im wcześniej stan przedrzucawkowy zostanie wykryty, tym szanse na jego wyleczenie są większe. Nieleczony, grozi zahamowaniem wzrostu płodu. To jest akurat jedna z optymistyczniejszych wersji. A jak wygląda czarny scenariusz? W konsekwencji wystąpienia stanu przedrzucawkowego może dojść do niedotlenienia dziecka, odklejenia łożyska, a nawet przedwczesnego porodu. Raczej nie obędzie się również bez powikłań ogólnoustrojowych u matki.

Objawy stanu przedrzucawkowego

Stan przedrzucawkowy może rozwijać się stopniowo, ale równie dobrze może pojawić się zupełnie nagle, pomimo tego, że wcześniej nie wystąpiły żadne objawy.

Pierwszym sygnałem alarmującym są obrzęki w ciąży. Opuchlizna pojawia się na stopach, wokół palców oraz na twarzy. Pojawia się podwyższone ciśnienie krwi, które pociąga za sobą całą pulę objawów: bóle i zawroty głowy, pulsowanie skroni, krwotoki z nosa, bezsenność, zły nastrój, męczliwość. Kobieta przy stanie przedrzucawkowym może odczuwać kolkowy ból brzucha oraz mieć nudności. Niekiedy pojawiają się zaburzenia w widzeniu, tzw. „mroczki przed oczami”.

Wśród kobiet ciężarnych wyróżnia się grupę matek bardziej niż inne narażonych na wystąpienie stanu przedrzucawkowego. Zaliczane są do nich kobiety poniżej 20. roku życia oraz panie, które przekroczyły już próg 40. roku życia. Do grupy ryzyka klasyfikuje również czynnik genetyczny, cukrzyca ciężarnej, choroby nerek oraz pierwsza ciąża lub ciąża mnoga. Co gorsza, jeśli u kobiety wystąpił stan przedrzucawkowy, może się on powtórzyć podczas kolejnej ciąży. Co robić?

Leczenie stanu przedrzucawkowego

Najlepszym rozwiązaniem dla matki i dziecka, w przypadku wystąpienia stanu przedrzucawkowego, jest zwykle indukcja porodu. O terminie przyjścia dziecka na świat w takiej sytuacji decyduje lekarz. Datę zakończenia ciąży ustala biorąc pod uwagę stan zdrowia matki i dziecka oraz zdolność dziecka do przeżycia poza brzuchem mamy. Jeśli dziecko ma słabo rozwinięte płuca, lekarz może zlecić podawanie preparatu przyspieszającego ich rozwój. Tak czy inaczej, w ciężkich przypadkach rzucawki, wywołanie porodu jest kwestią czasu.

Przy lekkich objawach odsuwa się termin porodu jak najdalej. Aby zmniejszyć dolegliwości, zaleca się kobiecie dużą dawkę odpoczynku i leżenie na lewym boku — zmniejszenie ucisku żyły głównej wpływa na poprawę przepływu krwi i reguluje dotlenienie dziecka. Często przyszła mama musi przyjmować leki obniżające ciśnienie, aby umożliwić dziecku prawidłowy rozwój.

Jak wykazały badania, ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego zmniejsza podawany matce siarczan magnezu.  Jest bezpieczny dla dziecka i działa przeciwdrgawkowo. Podawany jest przez okres jednej lub dwóch dób przez kroplówkę.

W profilaktyce stanu przedrzucawkowego istotne jest wykonywanie badań przed zajściem w ciążę oraz właściwa opieka prenatalna kobiety. Tylko dzięki regularnej kontroli stanu zdrowia matki i dziecka, można zapewnić im optymalną ochronę przed rzucawką.