"Wpadka" i co dalej?

URSZULA ROGALSKA • dawno temu

W pierwszej chwili: zaskoczenie, przerażenie, potem złość. Masz chaos myśli inajchętniej cofnęłabyś czas… Co zrobić, kiedy nieplanowana ciąża wywraca Twój świat do góry nogami?

Nie obwiniaj siebie za to, co się stało. Konieczność zmiany planów na przyszłość może rodzić nieprzyjemne uczucia — smutek, złość czy rozgoryczenie, ale masz prawo do ich odczuwania. Masz jeszcze kilkadziesiąt tygodni na to, aby na spokojnie zaplanować co dalej. Wobec tego:
Daj sobie więcej czasu na zaakceptowanie sytuacji. Weź kilka dni urlopu, odpocznij, wyśpij się. Nie podejmuj w tym czasie strategicznych decyzji.
Nie zamykaj się w sobie. Porozmawiaj o swoich rozterkach z mężem lub partnerem. Jeżeli nie masz wsparcia wśród najbliższych nie wahaj się skorzystać z pomocy psychologa. Nieplanowana ciąża i stres z nią związany mogą wpłynąć na pojawienie się depresji. Nie lekceważ pierwszych symptomów choroby, kiedy pojawią się trudności ze spaniem czy poważny spadek nastroju zgłoś się do lekarza psychiatry.
Nie udawaj, że nic się nie stało i problem sam się rozwiąże. Przyjście na świat dziecka zmieni wiele w Twoim życiu, mogą to być natomiast zmiany, które okażą się dla Ciebie korzystne.
Nie zostawiaj niczego na ostatnią chwilę - zaplanuj okres ciąży i połogu odpowiednio wcześniej. Najlepiej od razu poinformuj swoich współpracowników, przełożonego, dalszą rodzinę i inne osoby o swojej sytuacji. Zwlekanie z taką informacją do momentu kiedy brzuszek będzie już widoczny nie jest dobrym pomysłem.
Postaraj się znaleźć w tej sytuacji pozytywne strony. Może ciąża jest Ci potrzebna i wniesie do Twojego życia więcej dobra, niż Ci się początkowo wydawało? Może to być odpowiedni moment na ustabilizowanie swojego życia. Porozmawiaj z innymi matkami, które przeżyły wcześniej podobną sytuację, co im dało macierzyństwo, którego nie planowały.
Rozmawiaj z rozwijającym się w Tobie dzieckiem. Powiedz mu o swoich rozterkach i niepokojach. Podziel się z nim swoimi radościami. Masz jeszcze prawie 9 miesięcy, aby przyzwyczaić się do jego obecności i z radością oczekiwac jego narodzin.