5 mitów na temat depresji

Czy depresja to usprawiedliwienie dla lenistwa? Czy antydepresanty uzależniają i wywołują bardzo wiele skutków ubocznych? Czy tylko słabi psychicznie ludzie mogą zachorować? Na temat depresji krąży wiele nieprawdziwych plotek.

1. Depresja to nie choroba, tylko usprawiedliwienie dla lenistwa.
Nieprawda. To, że można symulować depresję, żeby wykręcić się od obowiązków, nie oznacza, że wszystkie symptomy choroby można lekceważyć. Istnieje zjawisko polegające na wmawianiu sobie złego nastroju po to, żeby uciec od prozaicznych czynności, takich jak praca czy uczenie się do egzaminu. Argumentowanie własnego lenistwa w taki sposób przyczynia się do ignorancji społecznej prawdziwego problemu.
 
2. Depresja to poczucie smutku i bezsensu – człowiek chory na depresję to po prostu ktoś stale smutny i niezadowolony z życia.
Nieprawda. Wszyscy od czasu do czasu jesteśmy smutni czy wręcz załamani. Nie każdy przygnębiony człowiek, widzący życie w czarnych barwach ma depresję. O chorobie możemy mówić wtedy, gdy to przygnębienie trwa ponad 2–3 tygodnie i dezorganizuje nasze dotychczasowe życie. Porzucamy zainteresowania, obowiązki, a codzienne czynności sprawiają nam niemożliwą do przełamania trudność.

 3. Depresja to interesujący stan, który sprzyja kreatywności.Nieprawda. Choć niejedno przeżycie może być inspirujące, to depresja ogranicza aktywność człowieka i prowadzi do poczucia bezużyteczności. Wyjaławia uczuciowo i emocjonalnie, więc nie jest stanem, do którego warto dążyć w celu przeżycia lub stworzenia czegoś interesującego. Jeśli wybitni artyści, tacy jak Van Gogh czy Wirginia Woolf, cierpieli na depresję, to sławę zdobyli raczej pomimo choroby, a nie dzięki niej. Temat tego mitu podejmuje Peter Kramer w książce ,,Czym jest depresja", do której lektury zachęcamy.

4. Leki na depresję uzależniają i powodują ciężkie skutki uboczne.
Nieprawda. Leki stosowane odpowiedzialnie i ściśle według zaleceń lekarza są bezpieczne. Każda substancja wprowadzona do organizmu człowieka może wywoływać skutki uboczne i działania niepożądane. Aby zminimalizować ryzyko ich wystąpienia, pacjentowi podaje się najniższą skuteczną dawkę preparatu. Leczenia nie powinno się nagle przerywać. Odstawienie leku bez konsultacji z lekarzem może skutkować wystąpieniem zespołu odstawiennego i nawrotem choroby.
 
5. Na depresję chorują tylko słabi ludzie, a tymczasem antidotum jest „wzięcie się w garść”.
Nieprawda. Przede wszystkim źródłem depresji wcale nie musi być charakter człowieka ani jego sytuacja życiowa. Choroba może mieć podłoże genetyczne lub być wywołana innymi schorzeniami albo przyjmowanymi lekami. Osoby słabsze psychicznie są bardziej podatne na wystąpienie depresji, ale to nie oznacza, że zawsze lub tylko one chorują. „Wzięcie się w garść” może być co najwyżej lekarstwem na przemijające obniżenie nastroju, a nie depresję, która wymaga pomocy lekarza i specjalistycznej terapii.
Źródło: abcZdrowie.pl