Mózg zagubiony w czasie

Dlaczego zdarzenia, które nastąpiły w tym samym czasie, mogą być odbierane tak bardzo różnie — jako niedawne lub jako bardzo odległe?Skąd ten dysonans? Na to pytanie próbowała znaleźć odpowiedź grupa naukowców z University of Pennsylvania, kierowana przez dr Zauberman.

Wcześniejsze badania sugerowały, że wpływ na oszacowanie czasu, miały uczucia związane z tym wydarzeniem. Zauberman i jego zespół postanowili to sprawdzić.
W eksperymencie wzięli udział ochotnicy, których podzielono na 2 grupy. Pierwszej grupie zafundowano dwudniową wycieczkę, połączoną z bardzo intensywnymi, absorbującymi zajęciami. Druga grupa natomiast musiała przez te 2 dni wykonywać żmudną, nieciekawą pracę. 
Po upływie 3 miesięcy od zakończenia eksperymentu zapytano uczestników, którzy przez ten czas byli pozbawieni kalendarza, ile czasu minęło od tamtego wydarzenia. Zdecydowana większość uczestników wycieczki stwierdziła, że było to niedawno, podczas gdy większość zatrudnionych uważała, że minęło więcej czasu. 
Jakie wnioski?Wydarzenia, które nas absorbują wydają się nam bliskie. W odczuciu osób, które żyją aktywnie czas jakby się skondensował.
 
Badania sugerują, że uczucie upływającego czasu zależy od tego, co myślisz i czujesz. Oznacza to, że nasze przeżycia mają większy wpływ na nasze postrzeganie czasu niż wcześniej sądzono. Nasza aktywność powoduje, że upływ czasu przyspiesza się, a nasz brak działania sprawia, że czas wydaje się biec wolniej.     Źródło: [url=http://www.physorg.com/news182150744.html ]physorg.com[/url]