Rozwój motoryczny dziecka

Rozwój ruchowy dziecka w pierwszym roku życia jest niezwykle intensywny. Siłą napędową dziecka jest ideomotoryka, tj. motywacja do poznawania otoczenia, badania powierzchni, smaku, chęć dotknięcia wszystkiego. Świat oczami dziecka jest bardzo interesujący, maluch pragnie nawiązać kontakt z otoczeniem. Dziecko nabywa zdolności sterowania swoim ciałem, rozwija zdolności podporowo-wyporne.

Rozwój ruchowy noworodka

Noworodek przez około 1,5 miesiąca swojego życia przekręca główkę z jednego policzka na drugi. Jednocześnie dziecko dość chaotycznie wymachuje rączkami i nóżkami. Jest to tzw. odruch Moro, który uruchamia się nie tylko przy zmianie pozycji ciała, ale też pod wpływem stresu u dziecka lub lęku oraz na skutek bodźców dźwiękowych, dotykowych i wizualnych.

Dziecko leży najczęściej na brzuszku – opiera się o podłoże policzkiem, mostkiem i nóżkami zgiętymi w kolanach. Pozycja może wydać się dziwna, tym bardziej, że bioderka dziecka lekko się unoszą. W tym okresie maluchy silnie zaciskają piąstki u rąk i chowają kciuki wewnątrz dłoni. Noworodki wykonują tzw. prymitywne kopanie. Jedna nóżka dziecka jest zgięta w kolanie i stawie biodrowym i przyciągnięta do brzuszka, a druga jest całkowicie wyprostowana. W pierwszym miesiącu życia noworodki układają się w taki sposób, że jedna część ciała wydaje się bardziej asymetryczna niż druga.

Rozwój niemowlaka

Skok rozwojowy następuje po około szóstym tygodniu życia dziecka do trzeciego miesiąca. Dziecko potrafi już koncentrować wzrok na zabawkach. Główkę maluch potrafi utrzymać prosto przez kilka sekund. Podczas zaciskania piąstek, kciuki pozostają na zewnątrz. Kręgosłup malucha zaczyna się powoli prostować – jest to przygotowanie dziecka do chodzenia na nogach. Prostowanie kręgosłupa trwa do końca pierwszego trymestru życia dziecka. Dziecko jeszcze chętnie przekręca się na brzuszek, podnosi główkę i podpiera ją na przedramionach.

Około czwartego i piątego miesiąca życia dziecko zaczyna ssać piąstkę. Maluch jest w stanie chwycić zabawkę w rączkę. Nóżki trzyma zgięte w kolanach stopami skierowanymi do wewnątrz. Dziecko często leży na brzuszku i podnosi się na podpartych dłoniach. Już miesiąc później (około szóstego miesiąca) potrafi podeprzeć się na jednej rączce, a drugą ręką chwycić zabawkę znajdującą się nad jego głową.

W siódmym-ósmym miesiącu życia maluch bawi się swoimi stopami – chwyta je i podnosi do buzi. Dziecko nabywa umiejętności chwytu pęsetkowego – maluch potrafi chwycić nieduże rzeczy opuszkami palca wskazującego i kciuka. W trzecim trymestrze życia dziecko potrafi siadać, raczkować, wstawać. Początkowo nowe umiejętności są niedopracowane i chaotyczne, jednak z czasem stają się bardziej opanowane. Zdolności samodzielnego chodzenia dziecko nabywa około 12 miesiąca życia. Początkowo dziecko szuka podparcia, potem trzyma się już tylko jedną rączką, a w 13 miesiącu maluch samodzielnie pokonuje niedługie odcinki drogi. Półtoraroczne dziecko swobodnie chodzi w swoim tempie, potrafi zmienić kierunek ruchu, przyspieszyć, zatrzymać się.