ABC terapii przeciwpsychotycznej – co warto wiedzieć o neuroleptykach?
REDAKCJA • dawno temuLeki przeciwpsychotyczne (inaczej neuroleptyki) to podstawowa i zarazem najskuteczniejsza metoda terapeutyczna, powodująca ustąpienie objawów psychotycznych (urojenia, omamy) występujących w schizofrenii. Neuroleptyki nie tylko łagodzą lub eliminują patologiczne symptomy choroby, ale i zapobiegają ich nawrotom, co umożliwia powrót do względnie normalnej aktywności i realizację swoich ról społecznych.
Jak długo stosuje się leki przeciwpsychotyczne?
Terapia schizofrenii jest procesem długotrwałym, wymagającym zaangażowania i współpracy ze strony pacjenta i jego najbliższych. Długość leczenia uzależniona jest od wielu czynników, m.in. od ilości epizodów psychotycznych. W wielu przypadkach konieczne jest jego kontynuowanie do końca życia.
Co ważne, terapia powinna być prowadzona nie tylko w sytuacji wystąpienia ostrych objawów choroby, ale i w okresach remisji – niedopuszczalne jest odstawianie leków na własną rękę, bez porozumienia z lekarzem, podyktowane tym, że w danym czasie pacjent czuje się dobrze i nie zauważa u siebie niepokojących symptomów choroby.
Czy istnieją inne niż tabletki formy leków przeciwpsychotycznych?
Dostępne są różne postacie leków przeciwpsychotycznych: roztwory, iniekcje domięśniowe, tabletki szybko rozpuszczające się, a także leki o przedłużonym uwalnianiu (tzw. LAI), podawane w iniekcjach co 2–4 tygodnie). Podawanie leków w długich odstępach czasowych eliminuje problem konieczności codziennego przyjmowania tabletek i pozwala w znacznym stopniu odciążyć opiekunów pacjenta, którzy zazwyczaj pełnią rolę „strażników” właściwej farmakoterapii.
Więcej na temat LAI na stronie: http://zdrowiepsychiczne.pl/nowoczesne-formy-leczenia
Czy leki przeciwpsychotyczne są bezpieczne? Czy mają skutki uboczne?
Podobnie jak inne leki, również leki przeciwpsychotyczne nie są całkowicie pozbawione działań niepożądanych, jednakże właściwy dobór środka farmakologicznego, jego dawki oraz formy, umożliwia osiągnięcie sukcesu terapeutycznego przy jednoczesnej minimalizacji uciążliwych dla pacjenta objawów ubocznych. Wystąpienie konkretnych działań niepożądanych jest kwestią bardzo indywidualną – to, że dany lek ma potencjał do wywołania pewnego skutku, nie oznacza, że taki skutek wystąpi. Ponadto, z wieloma działaniami niepożądanymi wywołanymi przez lek, pacjent może sobie skutecznie radzić sam lub z pomocą lekarza, który np. włączy do leczenia odpowiedni lek korygujący.
Najczęściej obserwowanymi działaniami ubocznymi stosowania neuroleptyków są objawy pozapiramidowe — drżenie mięśniowe, wzrost napięcia mięśniowego, spowolnienie ruchowe, niepokój ruchowy.
Ponadto wystąpić mogą: spadki ciśnienia tętniczego krwi, bóle głowy, suchość śluzówek, zaburzenia widzenia, trudności w oddawaniu moczu, wzrost pragnienia, zaburzenia rytmu serca, zmiana rytmu wypróżnień, przyrost masy ciała czy zaburzenia seksualne.
W przypadku wystąpienia jakiegokolwiek niepokojącego pacjenta objawu, należy skonsultować się z lekarzem, a nie zmieniać leczenie na własną rękę.
Jakie badania powinniśmy wykonywać w trakcie trwania terapii?
W trakcie trwania terapii lekami przeciwpsychotycznymi niezwykle ważna jest systematyczna kontrola obejmująca pomiary: masy ciała i obwodu talii oraz pomiar ciśnienia tętniczego. W odpowiednich odstępach czasu lekarz zaleci również badania inne badania lekarskie, takie jak np.: EKG, badania krwi.
Ponadto konieczna jest systematyczna kontrola.
Warto również regularnie wykonywać badania laboratoryjne takie jak: morfologia, lipidogram, poziom glikemii, oznaczenie kreatyniny i elektrolitów oraz enzymów wątrobowych.
Źródło: Artykuł sponsorowany
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze