Do czego Polki nie chcą się przyznać?

Nietrzymanie moczu uważane jest za jedną z najczęstszych, przewlekłych chorób kobiecych, bywa źródłem wstydu, zahamowania i zażenowania. Jest to objaw nieprawidłowej pracy dolnych dróg moczowych, czyli pęcherza, zwieracza i cewki moczowej. Problem w większości wypadków dotyczy kobiet.

— Kobieca cewka moczowa jest krótsza i grubsza niż u mężczyzn, co powoduje, że z czasem utrzymanie moczu może stawać się utrudnione. Poza tym przechodzi ona nad przednią ścianą pochwy, której mięśnie podczas porodu naturalnego są bardzo naciągane, co jest jedną z przyczyn pojawiania się problemu nietrzymania moczu. Kolejnymi powodami może być proces starzenia się, menopauza (i związane z nią  zmiany hormonalne) czy stany zapalne pochwy i układu moczowego, będące problemami dotyczącymi głównie kobiet – tłumaczy  dr. Marek Wasiluk z warszawskiego Centrum Medycyny Nowoczesnej Triclinium.

Choć problem dotyczy kobiet po pięćdziesiątce, to nie omija też tych trzydziestoletnich.

Gdy choroba nie jest zaawansowana terapię zaczyna się od treningu mięśni pęcherza, polegającej na świadomym i regularnym zaciskaniu pochwy. Metoda jest prosta, wymaga jednak systematyczności. Aby osiągnąć efekty trzeba ją stosować od 2–3 miesięcy.

Gdy problem jest bardziej nasilony, medycyna estetyczna proponuje metodę laserowego leczenia nietrzymania moczu, która jest nieinwazyjna i niezwykle bezpieczna, ale tylko w wypadku gdy jest przeprowadzona w określonych warunkach i przez odpowiednio przygotowany personel medyczny.

Zabieg polega na wprowadzeniu do pochwy lasera  i naświetlanie jej ścianek, co powoduje obkurczanie ścian pochwy. Wiązka lasera wywołuje obkurczanie włókien kolagenowych, a także stymuluje do ich rozwoju i namnażania, dając długotrwały efekt usztywnienia i wzmocnienia. Obkurczenie tkanek powoduje poprawienie ułożenia cewki moczowej  w przeciągu miesiąca. U większości pacjentów jeden zabieg wystarcza, ale jeśli nie, wykonuje się dodatkowy zabieg po około 4 tygodniach.

W przypadku niektórych pacjentów stosuje się również hormonalną terapię zastępczą lub inne leczenie farmakologiczne w celu wzmocnienia terapii i podtrzymania efektów.

Źródło: informacja prasowa Joanna Siemnińska