Osteoporoza
EWA PAROL • dawno temuNie widać jej, jeżeli wywoÅ‚uje ból, to na tyle niespecyficzny, że można go wiÄ…zać z innymi schorzeniami – chodzi tu np. o bóle krÄ™gosÅ‚upa. CzÄ™sto o chorobie dowiadujemy siÄ™ dopiero po zÅ‚amaniu koÅ›ci z powodu bÅ‚ahego urazu. Co prawda w pewnym stopniu rozwój osteoporozy warunkowany jest przez wiek, to jednak już wiele lat wczeÅ›niej poprzez wÅ‚aÅ›ciwe odżywianie i tryb życia możemy zmniejszyć ryzyko późniejszego zachorowania.

Powszechnie uważa się, że osteoporoza, czyli postępujący ubytek masy kości i zaburzenie jej struktury, to choroba kobiet po menopauzie. Rzeczywiście, schorzenie to częściej występuje właśnie u nich, gdy ustanie działanie jajników i zachwiana zostaje równowaga hormonalna niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania układu kostnego. Podobne zmiany w organizmie do tych obserwowanych po klimakterium występują także przy chorobach endokrynologicznych powodujących zaburzenia miesiączkowania.
Na skutek takich zmian osteoporoza może siÄ™ zdarzać u mÅ‚odszych kobiet. Kruchość koÅ›ci może również wywoÅ‚ać leczenie lub wystÄ™powanie chorób przewlekÅ‚ych, m.in. ukÅ‚adu pokarmowego. Ponadto ubytek masy kostnej jest procesem naturalnym, zwiÄ…zanym ze starzeniem siÄ™ organizmu, bo od najwyższego poziomu masy kostnej, okoÅ‚o 30. roku życia, systematycznie spada on z każdym kolejnym rokiem. Nie należy także zapominać, że inna postać choroby – osteoporoza starcza – dotyczy osób w podeszÅ‚ym wieku (powyżej 65–70 lat) niezależnie od pÅ‚ci. Tutaj bowiem pierwotna przyczyna, którÄ… jest niedobór wapnia, wynika z gorszego wchÅ‚aniania tego pierwiastka z pokarmów w jelitach. Nie zmienia to jednak faktu, że kobiety sÄ… bardziej zagrożone chorobÄ… i na nich warto skupić uwagÄ™.

Jak rozpoznać chorobę?
Poziom wapnia można określić poprzez badanie krwi, a ubytki kostne widoczne są na zdjęciu rentgenowskim – ale tylko te poważne, gdy ubytek masy kostnej przekracza 30%. Najbardziej miarodajne jest badanie densytometryczne mierzące mineralną gęstość kości. Wykonuje się je najczęściej za pomocą sprawdzenia wchłaniania promieni rentgenowskich przez tkanki, co jest uwidocznione na obrazie na monitorze komputera. Następnie pacjent otrzymuje wynik w postaci wykresu i tabeli. Najczęściej wykonuje się badania kręgosłupa lędźwiowego lub kości udowej w okolicach stawu biodrowego. Stosowana dawka promieniowania jest niewielka i całkowicie bezpieczna. Wskazane jest, aby badanie to wykonywały osoby nie tylko po złamaniach kości, ale także wszystkie inne po ukończeniu 65 lat, te, u których w rodzinie występowała osteoporoza, mają niedobory hormonów płciowych, wątłą budowę ciała lub stosują w dużych ilościach używki (alkohol, papierosy, kawa).
Jak leczyć osteoporozę lub zapobiegać jej wystąpieniu?
W leczeniu tego schorzenia chodzi przede wszystkim o zapobieganie złamaniom. Stosuje się leki zapobiegające niszczeniu kości, w tym estrogeny, kalcytoninę i bisfosfoniany, a także wspomagające ich budowę – preparaty wapnia i witaminy D. Ta ostatnia bowiem poprawia wchłanianie wapnia. Przy czym przy występującej już zaawansowanej chorobie uzupełnianie wapnia niewiele pomoże. Ważna jest także rehabilitacja i fizykoterapia pozwalająca przywrócić sprawność po złamaniach kości, poprawiająca koordynację ruchową i wzmacniająca mięśnie. Leczenie powinno być konsekwentne i długotrwałe, w zasadzie do końca życia.

Jeśli chodzi o podniesienie poziomu estrogenów u kobiet w okresie menopauzalnym, skuteczną metodą jest hormonalna terapia zastępcza. Jej stosowanie w wieku około 50 lat spowalnia postęp ubytku masy kostnej, jednak już u starszych kobiet, po 60. roku życia, nie obserwuje się w tak dużym stopniu tego pozytywnego działania HTZ. Co więcej, naturalne preparaty łagodzące objawy przekwitania, np. fitohormony z soi, nie pomagają w zapobieganiu osteoporozie.
Leczenie zaawansowanej osteoporozy jest trudne i zdecydowanie lepiej byłoby zapobiegać jej wystąpieniu. Tutaj ważne są:
aktywność fizyczna, szczególnie na świeżym powietrzu (witamina D powstaje pod wpływem działania promieni słonecznych), ograniczenie używek sprzyjających utracie wapnia,dieta obfitująca w produkty bogate w ten pierwiastek (przede wszystkim mleko i produkty mleczne, ale też: ryby, kukurydza, kapusta, natka pietruszki, marchew, fasola, orzechy).
Zalecenia te dotyczą szczególnie osób starszych, ale nie tylko. Warto pamiętać, że o układ kostny należy dbać całe życie, szczególnym momentem, gdy może się on osłabić jest okres dojrzewania, gdy w ciągu roku rośnie się nawet o kilkanaście centymetrów.

Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze