Odruchy u niemowląt

Skąd dziecko po przyjściu na świat wie, jak ssać pierś, jak oddychać i alarmować mamę o niedogodnościach? Przecież przez ostatnie 9 miesięcy przebywało w środowisku wodnym i nie musiało martwić się zaspokajaniem podstawowych potrzeb. Aby przeżyć poza brzuszkiem mamy, noworodek został wyposażony w odruchy pierwotne, które ułatwiają mu akomodację do środowiska.

Odruchy pierwotne

Odruch pierwotny to automatyczna reakcja dziecka na nowe bodźce. Są potrzebne w pierwszych miesiącach życia. Wygasają ok. 6 miesiąca życia i są zastępowane nawykami wyuczonymi i kontrolowanymi przez maluszka.

Rodzaje odruchów pierwotnych

• Odruch MORO - to reakcja dziecka na zagrożenie. Malec czując się niepewnie wszczyna alarm w postaci płaczu, krzyku lub chwilowego bezruchu. Odruch ten uaktywniać się może podczas kąpieli czy trzymania dziecka. Spróbuj wówczas zmienić pozycję. Dlatego też mówi się, że dzieci wyczuwają, gdy ktoś niepewnie je trzyma. 

• Odruch chwytny - in. odruch Palmara, to reakcja dziecka na dotyk. Maluszek zaciska dłoń na dotykającym ją palcu czy innym przedmiocie. Początkowo niemowlęta przez większość czasu mają zaciśnięte piąstki. Powoli uczą się je otwierać i chwytać interesujące je przedmioty.

• Odruch ATOS - in. asymetryczny toniczny odruch szyjny. Dziecko odwracając główkę na bok, prostuje rączkę i nóżkę od strony twarzy, jednocześnie zginając kończyny po drugiej stronie ciała. Odruch ten obecny jest już od 18. tygodnia życia płodowego i ułatwia dziecku kopanie i rozwijanie mięśni. Odruch ten przydatny jest podczas przeciskania się dziecka przez drogi rodne jak również zapobiega skierowaniu noska w dół podczas leżenia na brzuchu (zapobiega niedotlenieniu a tym samym SIDS).