Łuszczyca

Łuszczyca to niezwykle uciążliwa choroba dermatologiczna, która znacząco obniża jakość życia chorego. Jednocześnie jest jedną z najczęściej występujących chorób skóry, o której społeczeństwo wie niewiele. Pora wyprostować mylne wyobrażenie o chorobie. Poniżej garść informacji na temat przyczyn oraz metod leczenia łuszczycy.

Objawy łuszczycy

Łuszczyca to choroba przewlekła, występująca u ok. 2% społeczeństwa. Na występowanie choroby wpływa wiek — łuszczyca dotyka zwykle osób między 20. a 35. rokiem życia. Płeć jest w tym przypadku bez znaczenia.

Typowym objawem łuszczycy są grudkowate wykwity skórne. Czerwone krostki odcięte od skóry, powleczone są białawą łuską. W zaawansowanym stadium zlewają się w plamki pokryte blaszką łuszczycową. Zdrapywanie łusek prowadzi do powstawania ranek i pojawiania się nowych grudek. Wykwity pojawiają się w dolnej części pleców, na kolanach, łokciach, uszach, paznokciach oraz na owłosionej skórze głowy. Mogą pojawić się również w okolicach narządów płciowych, natomiast nie występują na twarzy (za wyjątkiem brwi i linii włosów).

Przyczyny łuszczycy

Przyczyny łuszczycy nie są do końca poznane, aczkolwiek pewne znaczenie w etiologii choroby przypisuje się czynnikom genetycznym, środowiskowym oraz autoimmunologicznym. Największym ryzykiem zachorowania obarczone są dzieci, których oboje rodzice mają lub przechodzili łuszczycę. Ryzyko rozwoju łuszczycy wzrasta również w przypadku zachorowania na infekcje bakteryjne górnych dróg oddechowych(gronkowiec, paciorkowiec). Przyjmowanie niektórych leków, przewlekły stres, palenie papierosów to kolejne czynniki chorobotwórcze.

Wbrew potocznym opiniom, łuszczycą nie można się zarazić. Dlatego unikanie osób dotkniętych tą przypadłością jest bezpodstawne i tylko rani, i jeszcze bardziej dystansuje chorych od reszty społeczeństwa.

Leczenie łuszczycy

Ze względu na rozdrapywanie krostek, diagnostyka łuszczycy może być utrudniona. Dlatego niejednokrotnie zlecane bywa badanie histopatologiczne zmienionych chorobowo obszarów skóry.

Leczenie łuszczycy jest objawowe i polega na wyeliminowaniu wykwitów skóry na jak najdłuższy okres. Niestety, jest to choroba nieuleczalna, ale wbrew opiniom, nie jest śmiertelna. Ze względu na nieestetyczny wygląd skóry, chorzy bardzo często mają problemy z życiem w społeczeństwie. Dlatego na skuteczność leczenia w dużej mierze wypływa wsparcie ze strony otoczenia.

Leczenie niezbyt zaawansowanych zmian opiera się na stosowaniu preparatów złuszczających łuskę oraz leków powodujących cofanie się wykwitów. W leczeniu zaawansowanej łuszczycy stosuje się zarówno leczenie zewnętrzne, jak i leczenie ogólne. W ramach tego drugiego podawane są silne leki przynoszące szybkie efekty, jednak o zwiększonym ryzyku wystąpienia skutków ubocznych. W przypadku rozległej łuszczycy, opornej na leczenie, stosuje się fototerapię, czyli naświetlanie zmian światłem ultrafioletowym emitowanym przez specjalne lampy.

Osoby z grupy ryzyka oraz chorujące na łuszczycę powinny pamiętać o niezwykle ważnej roli profilaktyki. Wystrzeganie się wysuszenia skóry, alkoholu i tytoniu zwiększa szansę na zdrową skórę. Wrogiem jest także stres. Wprawdzie nie da się go całkowicie wyeliminować z życia, ale możliwe jest jego ograniczenie, chociażby przez zmianę pracy na mniej stresującą czy też zapisanie się na kurs radzenia sobie ze stresem.