Inteligencja językowa a nauka języków obcych

Wśród wielu osób istnieje przekonanie, że tylko ci, którzy posiadają talent językowy, są w stanie opanować język obcy. Czy tak jest w istocie?

W 1983 roku Howard Gardner, amerykański psycholog, specjalista w dziedzinie psychologii uczenia się, przedstawił znaną dziś na całym świecie teorię inteligencji wielorakiej (ang. multiple intelligence), w ramach której wyróżnił początkowo 7 typów inteligencji: werbalną (językową), matematyczno-logiczną, przestrzenno-wizualną, muzyczną, kinestetyczną (ruchową), interpersonalną (międzyludzką, społeczną) oraz intrapersonalną (wewnętrzną). W 1999 roku badacz poszerzył ten zbiór o jeszcze jeden typ – inteligencję przyrodniczą.
W grupie opisanych przez Gardnera rodzajów inteligencji rzeczywiście uwzględniony został talent w postaci inteligencji werbalnej, zwanej także językową lub lingwistyczną. Obdarzone nią osoby z łatwością wyrażają myśli, lubią czytać, mają bogaty zasób słownictwa i lekkie pióro. Osobom o inteligencji językowej z pewnością łatwiej jest uczyć się języków obcych, ponieważ lubią napotykać nowe słowa i omawiać ich znaczenie. Nie oznacza to jednak, że pozbawionym tego daru nauka musi przychodzić trudniej. Aby była ona przyjemniejsza i skuteczniejsza, wystarczy tylko dostosować styl i metody uczenia się do własnych preferencji, uwarunkowanych przez poszczególne typy inteligencji.

• Jeśli jesteś typem interpersonalnym, powinieneś wybrać zajęcia językowe w grupie, najlepiej kładące nacisk na komunikację, odgrywanie dialogów i scenek.

• Osoby intrapersonalne same wyznaczą sobie cele i zaplanują naukę. Dobrze będzie im się uczyło z programem komputerowym albo podczas oglądania obcojęzycznych filmów lub programów telewizyjnych.

• Osoby o inteligencji przestrzenno-wizualnej są tzw. wzrokowcami i powinny przedstawiać słówka graficznie, wykorzystywać wyobraźnię, rysować obrazki, diagramy oraz schematy gramatyczne. Notując, powinny stosować podkreślenia i używać wielu kolorów. Pomocna okaże się dla nich także technika notowania za pomocą map myśli.

• Dla osób z inteligencją muzyczną wskazane jest uczenie się z wierszyków, piosenek, naśladowanie wymowy i rozróżnianie akcentów.

• Kinestetycy (ruchowcy) najlepiej uczą się przez odgrywanie ról, gry i zabawy angażujące ciało, a także wydawanie i wykonywanie poleceń w języku obcym. Ponieważ dobrze zapamiętują ruch, powinni pisać słowa długopisem na papierze.

• Obdarzeni inteligencją matematyczno-logiczną lubią gramatykę i doskonale odnajdą się w analizowaniu struktur zdań i samodzielnym ich budowaniu według poznanych zasad. Nowych słów najszybciej nauczą się poprzez skojarzenia. Lubią również przyswajać słownictwo pogrupowane tematycznie lub alfabetycznie.

A Wy jak się uczycie języków obcych? Macie jakieś sprawdzone metody nauki?Zobacz także: Nauka słownictwa, cz. 1 i 2.