Topienie Marzanny

Topienie Marzanny to wywodzący się z pogańskich obrządków
zwyczaj przepędzania zimy. Coroczny obrządek związany jest z nadejściem
pierwszego dnia kalendarzowej wiosny, który przypada 21. marca. Marzanna –
słomiana kukła symbolizująca Zimę – jest palona a następnie topiona w
pobliskiej rzece. Obecnie tradycja topienia Marzanny ma charakter zabawy i
nadal jest praktykowana w wielu szkołach. Dzieci samodzielnie przygotowują
kukłę i pod nadzorem nauczycieli pozbywają się zimowej pani. Jak zrobić kukłę i
pozbyć się zimowej aury?

Jak zrobić Marzannę?

W ramach zajęć plastycznych dzieci wspólnymi siłami tworzą
słomianą postać Zimy oraz ozdabiają zebrane wcześniej w parku gałązki kolorowymi
kwiatkami z bibuły. Do zrobienia marzanny będziecie potrzebować:

• dwóch prostych patyczków (Marzanna nie musi być duża, wystarczy mała kukiełka – w końcu chodzi o podtrzymanie tradycji i dobrą zabawę),
• słomę (można jej poszukać w kwiaciarniach, sklepach zoologicznych lub marketach) lub pogniecione stare gazety,
• białą płachtę lub stare, niepotrzebne ubrania,
• rajstopy,
• włóczkę na włosy (w dowolnym kolorze),
• sznurek,
• chustę,
• drewniane korale,
• kółko z kartonu na twarz z namalowanymi oczami, noskiem i ustami,
• klej.

Dwa kijki skrzyżujcie i zwiążcie je sznurkiem tak, aby się
dobrze trzymały. Następnie uformujcie ze słomy lub papieru kibić kukły,
przywiązując ją do patyków za pomocą sznurka. Czas na suknię – może być nią
płachta jasnego materiału lub stara sukienka. Do nogawki rajstopy włóżcie kulkę
słomy lub papieru – to będzie głowa. Potnijcie włóczkę na paski i zwiążcie je
razem na środku za pomocą sznureczka. Przyszyjcie lub przyklejcie włosy do
głowy tak, aby pasma spływały po bokach głowy. Przyklejcie twarz z papieru i
zawiążcie chustę na głowie kukły. Przymocujcie głowę, nałóżcie korale i
Marzanna gotowa!

Pierwszy dzień wiosny – wierszyk

Z przygotowaną kukłą dzieci udają się pod opieką nauczycieli
do pobliskiej rzeczki, aby ją spalić i wrzucić do wody. Jeśli dzieci mają
przygotowane gałązki z papierowymi kwiatkami, wtykają je w kretowiska lub wokół
Marzanny. Podczas gdy nauczyciele pozbywają się zimowej damy dzieci recytują
wierszyk:

Marzanno, Marzanno,

Ty zimowa Panno,

Do wody cię wrzucamy,

Bo Wiosnę witamy!