Powikłania po aborcji

Aborcja to wywołane poronienie, które ma na celu przedwczesne zakończenie ciąży. Efektem aborcji jest śmierć zarodka lub płodu. W Polsce legalną aborcję można przeprowadzić w trzech wypadkach: gdy do ciąży doszło w wyniku gwałtu, gdy wykryto poważne wady genetyczne płodu, gdy poród zagraża życiu matki. Niektóre kobiety gotowe są poddać się nielegalnej aborcji, gdy w momencie zajścia w ciążę nie są jeszcze gotowe na macierzyństwo, lub gdy mają problemy finansowe, rodzinne. Aborcja pozostawia trwały ślad na psychice kobiety.

Psychiczne skutki aborcji

Według badań wynika, że liczba aborcji w krajach, w których jest zabroniona, jest niemal równa liczbie aborcji dokonywanych legalnie. Aborcja bywa traktowana jako rozwiązanie problemów. Pojawienie się dziecka na świecie z pewnością zmienia życie rodziców. Nie wszystkie kobiety w ciąży są gotowe na macierzyństwo. Okazuje się, że kobiety, które miały nieszczęśliwe dzieciństwo, łatwiej wyrażają zgodę na aborcję. Zaniedbanie i doświadczenie przemocy w dzieciństwie powodują, że kobieta chce uchronić swoje dziecko przed takimi przeżyciami. Niekiedy nienarodzone jeszcze dziecko staje się „kozłem ofiarnym”.

Kobiety po aborcji nie odczuwają zadowolenia czy ulgi z racji „rozwiązania problemu”. Znacznie częściej za to pojawia się u nich złość, smutek, lęk. Jeśli kobieta, która dokonała aborcji, ma już dzieci, zazwyczaj zaczyna je zaniedbywać lub używać wobec nich agresji słownej, a nawet fizycznej. Zaburzenia psychiczne występujące po aborcji to syndrom poaborcyjny, czyli PAS (post abortion syndrom). Zaburzenia te nie są powodowane ani religią, ani stanowiskiem zajmowanym wobec dziecka nienarodzonego. Za pojawiające się problemy odpowiada instynkt rodzicielski, a dokładniej macierzyński.

Charakterystyczne uczucia po aborcji to wieloletni smutek, poczucie utraty, poczucie winy, zaniżone odczuwanie własnej wartości, depresja. Kobiety cały czas myślą o usuniętym dziecku i nie mogą sobie tego wybaczyć. Niedoszłe matki czują się nieswojo w towarzystwie innych dzieci. Około 25% kobiet po aborcji musi korzystać z pomocy psychiatry, większość z nich cierpi na anoreksję lub bulimię. Można u nich zaobserwować większe, niż u kobiet, które urodziły, skłonności do autoagresji. Nadużywanie alkoholu, uzależnienia od narkotyków, szybka jazda samochodem, samookaleczanie, skłonności samobójcze, a często także problemy ze snem.

Somatyczne skutki aborcji

Pierwsze bicie serca dziecka można usłyszeć około 21. tygodnia od zapłodnienia. Po miesiącu można zaobserwować już główkę, tułów, niezbyt rozwinięte jeszcze kończyny, malutkie nerki, wątrobę, przewód pokarmowy i układ krwionośny. Dziecko w pierwszych tygodniach ciąży rozwija się bardzo szybko. W 41. dniu pojawiają się odruchy nerwowe, a w 6. tygodniu u maluszka dochodzi do przepływu fal elektromagnetycznych w mózgu. Trzymiesięczne dziecko w brzuszku matki ma już ułożone mięśnie twarzy, zaczyna się poruszać, przeciągać się i ziewać. Aborcja powoduje śmierć dziecka.

Kobiety po aborcji są narażone na zachorowanie na raka piersi. Ich stan zdrowia znacznie się pogarsza, częstsze są zakażenia bakteryjne. Jeśli kobieta zajdzie w kolejną ciążę, będzie to ciąża zagrożona poronieniem, przedwczesnym porodem, wadami wrodzonymi noworodka, rozwojem ciąży pozamacicznej.