Anglia i Anglicy w języku polskim

Jaki obraz Anglika odnajdziemy w powiedzeniach i zwrotach w języku polskim?

•  Wyjść/wymknąć się po angielsku – niepostrzeżenie, bez pożegnania.

To stereotyp. Anglicy rzadko wychodzą niezauważeni. Powiedzenie zostało chyba zapożyczone od słynących z niechęci do Anglików Francuzów. W języku niemieckim cechę tę przypisuje się właśnie tym drugim, podobnie jak w angielskim (to take French leave).

•  Ziele angielskie – popularna przyprawa przypominająca pieprz.

Wbrew nazwie nie pochodzi z Anglii, ale z Ameryki Południowej. Obok wanilii było ulubioną przyprawą Azteków. Pierwsze ziarenka przywieźli do Europy towarzysze Krzysztofa Kolumba. Angielska nazwa allspice (lub Jamaica pepper) znaczy dosłownie przyprawa-wszystko i została ukuta przez Anglików, którzy myśleli, iż jest to połączenie kilku aromatycznych przypraw, takich jak cynamon, gałka muszkatołowa i goździki. Popularność tej przyprawy na Wyspach Brytyjskich sprawiła, iż Polacy nazwali ziele angielskim.

• Walc angielski – odmiana walca o powolniejszym tempie.

Rzeczywiście pochodzi z Anglii. Publicznie po raz pierwszy wykonano go w roku 1910 w Londynie, ale najsłynniejszy taniec angielski to bolero Ravela w wykonaniu łyżwiarskiej pary Torvill & Dean.

• Angielska flegma – opanowanie przypisywane Anglikom.

Określenie należy uznać za stereotypowe, aczkolwiek, jak mówią, w każdej plotce jest ziarenko prawdy.

• Angielski/brytyjski humor – określenie specyficznego poczucia humoru dominującego w Wielkiej Brytanii.

Jest naprawdę specyficzny, przez co zdobył rzesze fanów i przeciwników na całym świecie. Opiera się na absurdzie, ironii, sarkazmie, humorze sytuacyjnym oraz zaskoczeniu. Żarty i skecze często dotyczą obecnej sytuacji politycznej lub znaczących wydarzeń kulturalnych. Ważnym elementem angielskiego humoru jest tzw. czarny humor.
Zobacz także:
How to be an Alien, czyli stereotypowy Brytyjczyk
Z czego śmieją się Anglicy?
Nie ma Anglii bez „five o’clock tea”