Cukinia - samo zdrowie!
PATRYCJA • dawno temuCukiniato jednoroczne warzywo z rodziny dyniowatych, pochodzące z Ameryki Północnej. Jadalny, ciemnozielony i podłużny owoc pokochała i Europa. W Polsce znana jest także pod nazwą kabaczek, choć niektórzy uważają, że jest to inny gatunek dyni. Dlaczego cukinia trafiła do diety niemowląt po 6. miesiącu życia?
Cukinia — właściwości
Cukinia to bogactwo witamin i minerałów. Gdy dziecko skończy pół roku, mleko matki nie jest już wystarczającym źródłem niezbędnych do prawidłowego rozwoju składników odżywczych. Dlatego w diecie małego dziecka pojawiają się stopniowo warzywa, owoce i mięso. Cukinia wkracza do jadłospisu niemowlaka jako jedno z pierwszych warzyw. Zawiera witaminę A, C, PP, B1 i B2. Ponadto to cenne źródło soli mineralnych — wapnia, fosforu, żelaza i magnezu. Zawarte w kabaczku związki zasadowe wspomagają proces trawienia. Z pewnością wiele z was doceni fakt, że w tym zielonym warzywie nie odkładają się metale ciężkie.
Potrawy z cukinii
Popularne dania z cukinii to: zupy, sałatki, surówki, marynaty, desery, dżemy, placki etc. Cukinię można gotować, piec, smażyć, marynować, dusić. Najsmaczniejsza jest młoda cukinia. Poznacie ją po intensywnym, zielonym kolorze skórki i ledwo wykształconych gniazdach nasiennych widocznych po przekrojeniu. W młodą skórkę z łatwością bijesz paznokieć, w starą będzie z tym trudniej. Dlatego starsze owoce obieraj ze skórki.
Cukinię dla niemowląt wprowadź w postaci przecierów i zupek ze słoiczków. Jeśli sama przygotowujesz dziecięce obiadki, wybieraj cukinię ze sprawdzonego źródła i przechowuj ją w lodówce.
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze