Jak zaradzić nocnym koszmarom u dzieci?

Środek nocy. Jeszcze dwie godziny temu zaglądałaś do swojego malucha i rozczulałaś się, jak ślicznie i słodko śpi. Położyłaś się, zamknęłaś oczy i nagle wybudza cię z półsnu krzyk i szloch dziecka. Zrywasz się na równe nogi, biegniesz do łóżeczka i zaczynasz głaskać małą główkę. Nie pomaga, więc bierzesz na ręce i kołyszesz. Dziecko trochę się przebudza, odnajduje twoją twarz spojrzeniem i powoli się uspokaja. Nie chce jeść ani pić, nie trzeba zmienić pieluchy – po prostu miało koszmar i się przestraszyło. Co zrobić, aby zaoszczędzić takich sytuacji zarówno dziecku, jak i sobie?

Skąd się biorą straszne sny?

Występowanie koszmarów nocnych u dzieci jest niezwykle częste. Na szczęście większość złych snów zapominane jest tuż po przebudzeniu. Niekiedy jednak zdarzają się sytuacje, gdy maluchy nawiedzane są przez koszmary, które nie tylko je straszą, ale i zaburzają sen. Złe sny są nieodłącznie związane ze stresem, więc w okresie, gdy dziecko może odczuwać zdenerwowanie koszmary będą częstsze i bardziej intensywne. Nie należy jednak martwić się sporadycznymi złymi snami, które są normalnym zjawiskiem u dziecka między 3, a 8 rokiem życia. Liczne poważne zmiany w życiu malucha, takie jak początek szkoły, czy określone sytuacje w rodzinie, mogą sprawić, że występowanie koszmarów sennych będzie częstsze. Najczęstsze tematy koszmarów u dzieci to:

• koszmary natury słuchowej – grzmoty, błyskawice, pralka, kroki, czasami nawet odkurzacz;
• koszmary natury wizualnej – ktoś jest w szafie lub w ciemnym kącie;
• koszmary przestrzenne – łóżko leci pod sufit bądź pokój się kurczy;
• koszmary związane z ludźmi – samotność, dzikie zwierzęta lub ucieczka przed napastnikiem.

Jeżeli koszmary senne dotykają dziecka sporadycznie, najlepszym na nie lekarstwem będzie przytulenie malucha. Dodatkowo, warto ograniczyć stres w życiu dziecka.

Jak zaradzić problemowi koszmarów u dzieci?

Przede wszystkim należy zdać sobie sprawę, że sytuacja złych snów jest przejściowa i niezawiniona prze dziecko. Ważne, aby mieć świadomość, jak trzeba się zachować, ale także, czego nie wolno robić. I tak na przykład:

• nie krzycz na dziecko z powodu jego lęków, np., że nie daje spać;
• nie zawstydzaj go przed innymi, szczególnie przed rówieśnikami;
• nie zmuszaj do stawiania czoła lękotwórczej sytuacji;
• nie wykazuj zniecierpliwienia, bowiem koszmary miną;
• nie myśl, że dziecko boi się z twojej winy;
• nie uważaj, że te lęki i koszmary są złe lub nienormalne.

Dobrze, jeśli wiesz, co masz robić, gdy dziecko nawiedzają złe sny. Pamiętaj jednak, że małe dziecko, zwłaszcza gdy jest przerażone, nie zrozumie słów: „zaraz wracam”, bo nie czuje jeszcze upływającego czasu. Nie przyjmie też wyjaśnień, co było przyczyną hałasu, wywołującego koszmar, czyli np. odkurzacz czy wiertło. To wszystko nie ma znaczenia. Kilka rad, jak zaradzić nocnym koszmarom u dzieci:

• staraj się zrozumieć jego lęk, spokojnie porozmawiaj z dzieckiem;
• pamiętaj, że samo z niego wyrośnie, tylko potrzeba czasu;
• pozwól dziecku na unikanie stresowej sytuacji;
• jeśli boi się ciemności, zostaw zapalone światło, np. w przedpokoju lub małą lampkę w pokoju;
• jeśli chodzi o nocne potwory, to przemebluj pokój lub oświetl „straszny kąt”; gdy rozmawiasz z dzieckiem o potworach nigdy nie patrz w stronę „tego” kąta – gdyż w przeciwnym razie upewnisz malucha, że tam właśnie jest;
• zmień zasłony lub uszczelnij okno, aby nie powstawały cienie na ścianie, ani żeby firanka się nie ruszała.

Przede wszystkim jednak przytul maluszka i pocałuj. Pokołyszcie się razem i niech usłyszy bicie twojego serca. To przypomni mu piękne czasy, kiedy był bezpieczny w twoim brzuchu. W skrajnych sytuacjach pozwól też dziecku zasnąć przy tobie.