Ogrzewanie
Choć brzmi to zabawnie, ogrzewać można „na sucho” lub „ na wilgotno”.
Ogrzewanie „na sucho” stosuje się, gdy chory uskarża się na bóle brzucha - kolki, wzdęcia, bóle mięśniowe. Nie wolno jednak sięgać po te metody w bólach niejasnego pochodzenia.
termofor - należy go napełnić do połowy prawie wrzącą wodą i szczelnie zakręcić. Owinięty w suchy ręcznik przyłożyć do bolącego miejsca. poduszka elektryczna - może być stosowana u chorych, którzy są przytomni i nie mają zaburzeń czucia. Używając jej, należy uważać na ewentualny kontakt z wilgocią ze względu na ryzyko porażenia prądem. Niebezpieczne są także poparzenia.
Czynności te można wykonywać kilka razy dziennie po 20-30 minut.
Ogrzewanie „na wilgotno”
kataplazm - okład z gorącej masy w postaci siemienia lnianego, kartofli lub kaszy jęczmiennej. Stosuje się go wtedy, gdy chce się przyspieszyć proces ropienia w stanie zapalnym. Siemię lniane gotuje się w wodzie w proporcjach 1:2 do czasu aż utworzy się jednolita masa. Następnie należy tę papkę włożyć do płóciennego woreczka tak, aby zapełnić go w połowie. Trzeba go w tym miejscu zagiąć, a następnie położyć złożoną częścią na skórę posmarowaną wazeliną. W ten sposób chronimy ciało przed poparzeniem. Jeżeli chory czuje, że okład parzy, należy go zdjąć na kilka sekund i ponownie przyłożyć. Gdy skóra przyzwyczai się, trzeba położyć woreczek z siemieniem, przykryć go ceratką, potem flanelką, a następnie zabandażować. Okład pozostawia się przez 10-15 minut. Gdy wystygnie, zakłada się w podobny sposób nowy, nawet do 7 razy w ciągu dwóch godzin. Po wszystkim skórę należy posmarować wazeliną i owinąć flanelką, a następnie bandażem. okład pod ceratką - stosuje się w zapaleniach płuc, oskrzeli, opłucnej, w stanach zapalnych jamy brzusznej, ucha, przy stłuczeniach i czyrakach. Należy położyć na chore miejsce wilgotną flanelkę pokropioną alkoholem, na nią ceratkę, a następnie suchy nieco większy materiał. Całość musi przylegać do ciała. Skóra powinna być posmarowana wazeliną lub kremem. Po zdjęciu okładu trzeba przykryć skórę suchym materiałem i trzymać jeszcze przez pół godziny.
Stawianie baniek
Bańki powinny być stawiane na zlecenie lekarza przez osoby, które umieją to robić. Stawia się je na piersiach i na plecach w stanach zapalnych dróg oddechowych.
Podczas tego zabiegu należy uważać, aby chory nie został poparzony. Pomieszczenie, w którym ma się odbyć zabieg, powinno być ciepłe, okna i drzwi powinny być zamknięte. Najlepiej aby pacjent leżał na brzuchu z rękoma wsuniętymi pod poduszkę. U mężczyzn włosy na klatce piersiowej czy na plecach powinny zostać zgolone. Skórę należy lekko posmarować wazeliną.
Potrzebnych jest około 30-40 baniek, lampka spirytusowa lub świeca, zapałki, skażony spirytus i naczynie na nie oraz kwacz (drucik do zapalania), wazelina i 50-70% alkohol do nacierania.
Zabieg należy rozpocząć od zapalenia lampki spirytusowej. Kwacz moczymy w spirytusie i zapalamy, a następnie szybkim ruchem wkładamy go do bańki i wyjmujemy, aby równie szybko przystawić bańkę do skóry. Dużą ostrożność należy zachować podczas osączania kwacza ze spirytusu, gdyż jego rozgrzana kropla mogłaby spaść na skórę. Bardzo ważne jest także wyjęcie kwacza z bańki, aby rozgrzaną bańką nie poparzyć chorego. Kwacz należy często gasić, nasączać spirytusem oraz zapalać ponownie, aby uniknąć opadania na skórę spalonych strzępków waty. Kwacz należy osłonić ręką i zgasić tyłem do chorego.
Stawiając bańki należy pamiętać, aby ominąć brodawki sutkowe oraz miejsca, w których skóra leży bezpośrednio na kości.
Bańki powinny pozostać na skórze przez 10-15 minut. W tym czasie chorego należy przykryć. Po ich zdjęciu skórę trzeba natrzeć alkoholem, pacjenta wygodnie ułożyć, ciepło ubrać i okryć.
Uważać powinno się także na to, aby nie spowodować zapalenia się spirytusu.
W aptekach dostępne są bańki, które stosuje się bez użycia spirytusu i ognia.
Na co należy uważać:
Z ogrzewaniem związane są różne niebezpieczeństwa w postaci krwawienia, przyspieszenia procesu zapalnego. Zbyt wysoka temperatura spowodować może oparzenia, natomiast za długie ogrzewanie może doprowadzić do zastoju krwi żylnej.
