Dziecko w pogoni za szczupłą sylwetką

Mówi się o niej, że jest chorobą cywilizacyjną naszego wieku i chorobą duszy. To zaburzenie odżywienia bierze się bowiem z takich cech jak niska samoocena, depresyjność, lęk. Dlatego też, w zapobieganiu wystąpienia tego zaburzenia ważną rolę odgrywa wsparcie rodziców oraz prawidłowa komunikacja interpersonalna w rodzinie. Serdeczne, ciepłe i wyrozumiałe traktowanie dziecka jest ważnym czynnikiem, sprzyjającym zachowaniu zdrowia.

Mówi się o niej, że jest chorobą cywilizacyjną naszego wieku i chorobą duszy. To zaburzenie odżywienia bierze się bowiem z takich cech jak niska samoocena, depresyjność, lęk. Dlatego też, w zapobieganiu wystąpienia tego zaburzenia ważną rolę odgrywa wsparcie rodziców oraz prawidłowa komunikacja interpersonalna w rodzinie. Serdeczne, ciepłe i wyrozumiałe traktowanie dziecka jest ważnym czynnikiem, sprzyjającym zachowaniu zdrowia.

Czym dokładnie jest bulimia?
Bulimia to zaburzenie odżywiania, charakteryzujące się cyklicznymi napadami jedzenia i bezpośrednio po nich następującym prowokowaniem wymiotów, w celu oczyszczenia organizmu ze spożytego pokarmu. Aby nie dopuścić do przyjęcia spożytego jedzenia osoby chore na bulimię pozbywają się go również przy użyciu różnego rodzaju preparatów farmakologicznych, np. środków przeczyszczających czy leków moczopędnych.
Nasilenie i częstość objawów bulimii są bardzo różne. Na jednym krańcu są kobiety, które regularnie, ale stosunkowo rzadko, prowokują wymioty lub zażywają środki przeczyszczające. Na przykład tylko wtedy, gdy czują się źle po zbyt obfitym posiłku. Na drugim krańcu są kobiety, które codziennie, niemal nieprzerwanie, objadają się a następnie wymiotują, nadużywają środków przeczyszczających i leków moczopędnych, dopóki wyczerpane nie zasną. Większość osób cierpiących na bulimię oscyluje pomiędzy tymi dwoma skrajnościami.
Osoby z bulimią często mają długie okresy głodzenia się, celem zrekompensowania przejadania się. Może to być przyczyną poważnych problemów zdrowotnych, takich jak: uszkodzenie zębów, wypadanie włosów, uszkodzenie błony śluzowej żołądka, pękanie naczyń krwionośnych w okolicy oczu i wiele innych. W cięższych przypadkach bulimia może prowadzić do nieprawidłowości rytmu serca, zaburzenia czynności nerek, zaburzeń neurologicznych, a nawet śmierci.
Choroba ta dotyka głównie płeć piękną. Stosunek zachorowań na bulimię mężczyzn i kobiet wynosi 1:10. Cóż, mężczyźni nie są poddawani tak silnej presji bycia szczupłym. Żyjemy w społeczeństwie, w którym propagowany przez media ideał kobiety jest daleki od wyglądu większości osób spotykanych na ulicy. Dlatego dużą rolę w kształtowaniu osobowości młodego człowieka odgrywają wychowawcy i rodzice. Mogą zrobić wiele, aby umieścić ten idealny obraz w odpowiednim kontekście. Młodzieży trzeba pomóc zrozumieć, że prawidłowa masa ciała nie jest równoznaczna z ekstremalną chudością.
Dziecko sugeruje się tym, co obserwuje w domu, w szkole, wśród najbliższych. Jeżeli matka czuje się ze sobą dobrze, będzie przekazywać pozytywny wizerunek ciała swojej córce.
Ważnym czynnikiem jest nauczenie dziecka zasiadania do posiłku wtedy, kiedy jest głodne. Lepiej natomiast unikać objadania sięw odpowiedzi na stres. Czynnikiem sprzyjającym zachowaniu zdrowia jest wspólne spożywanie posiłków przez wszystkich członków rodziny.
Na bulimię narażone są szczególnie nastolatki, dążące do osiągnięcia lansowanego w mediach ideału piękna. Ważna jest więc rzetelna wiedza przekazywana uczniom na temat zmian fizycznych, jakie zachodzą w organizmie w okresie dojrzewania. Przy okazji warto zachęcić młodzież do zdrowego stylu odżywiania się i większej aktywności fizycznej. To najlepszy sposób na zrzucenie nadwagi i poprawienie kondycji.
Najskuteczniejszą metodą zapobiegania bulimii jest połączenie psychoedukacji, porad żywieniowych i psychoterapii.
Źrodło: jejpsyche.pl