Charles Dickens – genialny samouk

Dwieście lat temu, 7 lutego 1812 roku, w Landport w Anglii urodził się wybitny powieściopisarz Charles John Huffam Dickens. Jego dzieła stanowią wielką satyryczną panoramę życia i obyczajowości niemal wszystkich środowisk XIX-wiecznej Anglii.

Był synem urzędnika admiralicji, którego uwięziono za długi. Gdy rodzina Dickensów popadła w nędzę, młody Karol musiał podjąć pracę zarobkową, początkowo w fabryce pasty do butów, później jako urzędnik sądowy, a następnie sprawozdawca parlamentarny i wreszcie dziennikarz. W tym okresie zaczął pisać pierwsze, publikowane w czasopismach, szkice obyczajowe wydane jako „Szkice Boza” (“Sketches by Boz”), które przerodziły się w powieści. Po sukcesie „Klubu Pickwicka” Dickens poświęcił się już tylko twórczości literackiej, protestując przeciw krzywdzie społecznej, bezduszności prawa, a zwłaszcza tragicznemu losowi dzieci z biednych warstw społecznych. Temu ostatniemu zagadnieniu poświecił utwór „Oliver Twist” oraz zawierającą pierwiastki autobiograficzne powieść „Dawid Copperfield”.

Ważne miejsce w twórczości Dickensa zajmuje cykl „Opowieści wigilijnych” z lat 1843–1845, w których realistyczny obraz życia różnych środowisk łączy się z atmosferą baśniowości. Nazwisko głównego bohatera najbardziej znanego „opowiadania gwiazdkowego”, niejakiego Scrooge’a przeżywającego głęboką przemianę w czasie wigilijnej nocy, stało się w języku angielskim synonimem skąpca.

Zobacz także: Karol Dickens – „człowiek, który wynalazł Boże Narodzenie”