Wielkie Jeziora – „trzecie wybrzeże” USA

Wielkie Jeziora (ang. Great Lakes)to system pięciu jezior pochodzenia tektoniczno-polodowcowego w Ameryce Północnej, na pograniczu Kanady i USA. Obejmuje on jeziora: Górne (Lake Superior), Huron, Michigan, Erie i Ontario. Każde z nich jest inne, np. ma silnie lub słabo rozwiniętą linię brzegową. Na wszystkich znajdują się liczne wyspy. Jeziora położone są na różnych wysokościach. Różnica poziomów między leżącym najwyżej Jeziorem Górnym i leżącym najniżej Ontario wynosi 108 m. Wielkie Jeziora stanowią największy zbiornik wody słodkiej na kuli ziemskiej i zajmują łącznie powierzchnię większą niż niejedno państwo (ponad 244 km²). Niektórzy Amerykanie nazywają Wielkie Jeziora „północnym” lub „trzecim wybrzeżem” Stanów Zjednoczonych.

Jeziora połączone są ze sobą systemem cieśnin, rzek i kanałów. Razem z wypływającą z Jeziora Ontario Rzeką Św. Wawrzyńca tworzą śródlądową Drogę Wodną Św. Wawrzyńca o dł. 3770 km. Ten ważny szlak wodny, mający również połączenie z dorzeczem rzek Missisipi oraz Hudson, stanowi naturalną granicę między Stanami Zjednoczonymi a Kanadą. Wokół Wielkich Jezior rozwinęła się gęsta sieć osadnicza tworząca drugie w Ameryce Północnej megalopolis po słynnym BosWash (Boston-Washington) na wschodnim wybrzeżu USA. Amerykańsko-kanadyjskie megalopolis okręgu Wielkich Jezior (tzw. CHICATOR) obejmujące Milwaukee, Chicago, South Bend, Toledo, Detroit, Cleveland, Buffalo, Hamilton i Toronto zamieszkuje ponad 35 mln ludności.
W połowie drogi między jeziorami Erie i Ontario na rzece Niagara znajduje się jedno z najbardziej znanych miejsc turystycznych Stanów Zjednoczonych i Kanady – Wodospad Niagara. Swoje powstanie zawdzięcza progom skalnym występującym w rejonie Wielkich Jezior.
Zobacz także:
Wodospad Niagara – cud przyrody
Toronto – kosmopolityczna metropolia Kanady