Leczenie zimnem

Zimny kompres na gorączkę, zimna woda na oparzenia,
zamrażacz na obolałe mięśnie w czasie meczu piłki nożnej — zastosowań zimna w
celach zdrowotnych jest bardzo wiele. A czy słyszałaś o krioterapii? Kilka
minut w specjalnej komorze o temperaturze sięgającej nawet minus 160 stopni
Celsjusza, a pozbędziesz się bólu, odzyskasz energię a nawet zrzucisz zbędne
kilogramy! Jak to możliwe?

Krioterapia

To metoda leczenia polegająca na działaniu na organizm
bardzo niskimi temperaturami, co sprawia, że krew zaczyna krążyć cztery razy
szybciej niż normalnie. Leczenie może obejmować cały organizm — jest to tzw.
krioterapia ogólnoustrojowa i odbywa się w specjalnej komorze kriogenicznej.
Stosowana bywa również krioterapia miejscowa, do której wykonania stosuje się
specjalne urządzenie z dyszą i oziębia wybrane partie ciała. Na krioterapię
może skierować cię lekarz rodzinny, po wcześniejszym zdiagnozowaniu i wykonaniu
podstawowych badań (morfologia, analiza moczu, ekg itp.). 

Komora kriogeniczna

Kriokomora składa się z dwóch pomieszczeń — komory wstępnej
i komory zasadniczej. W pierwszej z nich panuje temperatura od -40 do -60
stopni Celsjusza, a w głównej komorze od -100 do -160 stopni. Czas przebywania
pacjenta w komorach wynosi ok. 3 minut dla każdej z komór. Przed wejściem do
pomieszczenia pacjent nie może spożywać alkoholu, ani innych używek. Po
ponownym zbadaniu przez lekarza i zmianie stroju na strój kąpielowy, maseczkę
na twarz, bawełniane rękawiczki, skarpetki, czapkę i wygodne buty pacjent
wchodzi do pierwszej komory. Tam, nie dotykając ścian ani swojej skóry (łatwo
urazić oziębioną skórę), drepcze w miejscu, aby przyzwyczaić organizm do niskiej
temperatury. Kinezyterapia (terapia ruchem) jest nieodłącznym elementem
leczenia zimnem. Co czuje osoba poddana tak niskim temperaturom? Przed wejściem
strach, a po zamknięciu drzwi komory lekkie zaskoczenie, że temperatura jest
znośna, a na skórze odczuwa się lekkie szczypanie. W komorze nie wolno oddychać głęboko, gdyż
dostarczenie do płuc dużych dawek lodowatego powietrza może wywołać ból. 

Krioterapia — wskazania

Po wyjściu z kabiny czujemy się odprężeni, zrelaksowani i
pełni chęci do życia (zimno pobudza wydzielanie hormonów szczęścia — endorfin).
Nasza skóra jest wygładzona, mięśnie rozluźnione, stawy bardziej ruchome, a
dolegliwości bólowe znikają bez śladu — przynajmniej na jakiś czas. Skoro
organizm po wyjściu z kabiny ma większą wydolność, pacjent kierowany jest na
salę gimnastyczną, gdzie przez najbliższe 20 minut ćwiczy zastane ciało.
Krioterapię zaleca się przy:

• zapaleniach stawów,
• zmianach reumatologicznych,
• stanach pourazowych,
• bólach kręgosłupa,
• stwardnieniu rozsianym,
• leczeniu żylaków.

Po serii zabiegów organizm jest odprężony i oczyszczony,
zmniejsza się cellulit. Połączenie serii zabiegów z właściwą dietą wspomaga
odchudzanie, gdyż w wyniku przyspieszenia przepływu krwi przyspieszeniu ulega
metabolizm. Dzięki wizytom w komorach kriogenicznych kobiety lepiej znoszą
objawy menopauzy, a u panów wzrasta wydzielanie testosteronu.

Krioterapia — przeciwwskazania

Nie wszyscy mogą korzystać z leczniczych właściwości zimna.
Ci, którzy cierpią na arytmię serca, przeszli zawał czy zator, mają
niewydolność krążenia, uszkodzenia skóry, chore nerki i pęcherz, stan
gorączkowy, zaburzenia czucia, chorą tarczycę czy też walczą ze schorzeniami
dróg oddechowych — nie mogą wejść do komory.