Szpinak jest rośliną pochodzenia perskiego. Do Europy przywędrował w średniowieczu. Na rozgłos czekał bardzo długo. Pierwszy raz usłyszano o nim w XIX wieku za sprawą pielęgniarek od św. Wincentego a Paulo, które karmiły nim chorych nędzarzy, osiągając często zaskakująco dobre efekty. Do sławy szpinaku jako zdrowego warzywa przyczynił się też błąd pewnej sekretarki, która zamiast wpisać w raporcie amerykańskiego naukowca, że 100 g szpinaku zawiera 3 mg żelaza, wpisała 30. Kolejny rozgłos przyniosła mu przed II wojną światową reklama producentów amerykańskich. Już wtedy doceniano jego właściwości lecznicze.
Zawartość szpinaku:
żelazo (3 mg na 100 g) - badania Layrisse`a, Martineza-Torresa i Heinricha przeprowadzone w latach 1971 i 1977 roku dowiodły słabą przyswajalność żelaza ze względu na dużą ilość szczawianów i fosforanów,wolny kwas foliowy - witaminy B 11 (1 mg na 100 kcal) - dzięki kwasowi organizm łatwiej wytwarza krwinki czerwone i wykorzystuje substancje białkowe. Kwas ten jest niezbędny w prawidłowym funkcjonowaniu układu trawiennego. O jego niedoborze informuje pieczenie języka i częste biegunki,roślinna sekretyna, która jest hormonem tkankowym wydzielanym w organizmie przez błonę śluzową jelit i kieruje procesem trawienia. Sekretyna pobudza produkcję soku trzustkowego oraz zwiększa oddziaływanie hormonu żołądkowo-jelitowego. W nawracających schorzeniach trzustki warto stosować szpinak lub sok szpinakowy, gdyż powodują one poprawę tego stanu. Przed większym posiłkiem lub podczas niego warto wypić 1-2 łyżki stołowe soku szpinakowego. Dobrze też pamiętać o diecie bogatej w węglowodany.
Ze względu na obecność w szpinaku kwasu szczawiowego, który w połączeniu z wapniem tworzy nieprzyswajalny szczawian wapnia, szpinaku nie powinny spożywać osoby mające problemy z:
nerkami (lepiej przestawić się na sok z pokrzyw),wątrobą,reumatyzmem,artretyzmem.
Lecznicze działanie szpinaku:
pomaga w zwiększaniu masy mięśniowej (najnowsze badania naukowców z Rutgers University dowiodły, że składniki zawarte w szpinaku zwiększają wzrost tkanki mięśniowej do 20 %),reguluje odkładanie tłuszczu w organizmie,zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób nowotworowych, zwłaszcza raka płuc (zaleca się pół szklanki szpinaku dziennie), szczególnie polecany palaczom zarówno czynnym jak i biernym,pomaga w chronicznych schorzeniach trzustki,pomaga w leczeniu zaparć i nadciśnienia,zdaniem amerykańskich naukowców może przywracać wzrok, ale bez możliwości postrzegania barwy,surowy pomaga chorym na anemię,liście szpinaku gotowane w oleju stosuje się jako okład przy opryszczkach, liszajach, trudno gojących się ranach i łuszczycy.
Zaletą szpinaku jest jego niskokaloryczność (100 g to 20-30 kcal). Warto pamiętać, że mrożony traci swoje właściwości.
