Rhinotillexomania to przypadłość, która polega na obsesyjnym dłubaniu w nosie. Czynność ta może być czasami trudna do opanowania i powodować naruszenie błony śluzowej czy uszkodzenie zatok przynosowych. Dłubanie w nosie od czasu do czasu nie jest jednak niczym złym. Z badań przeprowadzonych przez Dean Foundation for Health, Research and Education wynika, że choć krytykowane, to praktykowane jest przez aż 91% ludzi. Warunkiem jest jednak dyskrecja i odosobnienie w tej intymnej chwili.
Przyczyna dłubania jest prosta. Przeszkadza nam sucha wydzielina, której obecność w nosie utrudnia oddychanie. Pozbywając się jej, niemal natychmiast odczuwamy ulgę. Nos po takim zabiegu jest znacznie lepiej wyczyszczony niż po użyciu chusteczki.
Zdaniem niektórych uczonych w wyniku dłubania wąskie otwory w nosie poszerzyły się, zwiększając dopływ tlenu do organizmu. Im więcej tlenu, tym lepiej rozwija się mózg, co korzystnie wpływa na naszą inteligencję. Poza tym nauczyciele w Wielkiej Brytanii uważają, że dłubiący w nosie uczniowie są mądrzejsi, inteligentniejsi i bardziej pracowici niż ci, którzy stronią od tej czynności.
Inną korzyścią wynikającą z dłubania w nosie jest rozładowanie emocji. Stresująca praca, życie w biegu, mnóstwo obowiązków i związana z tym odpowiedzialność sprawiają, że ciągle towarzyszy nam stres. Aby się wyciszyć, uspokoić, niektórzy sięgają po papierosa, inni piją kawę, a jeszcze inni dłubią w nosie i to im właśnie pomaga, gdyż przywraca równowagę autonomicznego układu nerwowego. Dłubanie działa kojąco na nerwy, dlatego w trudnych, nerwowych sytuacjach wiele osób wkłada palec do nosa.
Penetrowanie nosa ma oczywiście wielu przeciwników i to nie tylko ze względu na budzący wstręt widok. Zdaniem Światowej Organizacji Zdrowia dłubanie oznacza zachowanie patologiczne. Jest to wynik zaburzeń zachowania i zaburzeń emocjonalnych mających swoje początki w dzieciństwie i młodości.
Kwestią wstydliwą i z oczywistych przyczyn odrażającą jest potępiany nawet przez dłubaczy nawyk zjadania usuniętej wydzieliny, zwany mukofagią. Z medycznego punktu widzenia jest to działanie wzmacniające siły odpornościowe organizmu. Część naszej wydzieliny z zawartymi w niej substancjami spływa przez nosogardziel do gardła i jest nieświadomie połykana, a wtedy organizm wytwarza komórki obronne, zyskując siłę do walki z chorobą.
Dłubanie w nosie nie jest niczym złym pod warunkiem, że zachowujesz umiar i nie staje się ono mimowolnym odruchem, nad którym nie masz kontroli. Musisz pamiętać jednak, że nikt nie powinien być świadkiem tego widoku, gdyż jest to nie tylko krępujące dla otoczenia, ale przede wszystkim odrażające. Jeżeli dłubiesz, dłub więc w odosobnieniu i zawsze czystymi rękoma, aby nie wprowadzać do nosa bakterii.
