Jak skutecznie komunikować się?

Gdybyśmy byli tak mądrzy, by wsłuchać się w ciszę! Lecz wciąż jesteśmy ludźmi i nie potrafimy słuchać nawet własnych rozmów.
(Paulo Coelho, Pielgrzym)

Nie możemy się nie komunikować! Cokolwiek robimy lub mówimy w obecności innych osób, one zawsze będą to w pewien sposób interpretowały, będą nadawały temu znaczenie. Pytanie tylko czy właśnie takie znaczenie chcemy przekazać? To, co robimy, wpływa na inne osoby, a to co robią one, wpływa na nas; nie może być inaczej.

Komunikacja odbywa się na dwóch poziomach: werbalnym i niewerbalnym. Oba te wymiary są ze sobą ściśle powiązane. Ich spójność wpływa na skuteczną komunikację.

Niewerbalnie, czyli jak? Zanim wypowiemy słowa, przyjmujemy jakąś postawę ciała, grymasy twarzy czy tempo oddechu, a to wpływa na atmosferę kontaktu. Nasze reakcje będą zależały od tego, czy jesteśmy zdenerwowani, czy nie. Często nie kontrolujemy naszej niewerbalnej mowy, a to może wpływać na zakłócanie komunikacji. Próba zapanowania nad tym może zwrócić się przeciwko nam. Za wszelką cenę staramy się mówić spokojnie i z uśmiechem o rzeczach, które nas denerwują. Nasz rozmówca wyczuje, że mówimy nieszczerze. Zdradzi nas drżenie rąk, podniesiony ton głosu czy wypieki na twarzy. Ważne jest więc, aby poziomy werbalny i niewerbalny komunikatu, były ze sobą zgodne. Jeśli jednak nie jest to możliwe, postarajmy się „być sobą”. Nasza postawa i gesty powinny odzwierciedlać stan emocjonalny, w jakim się właśnie znajdujemy, a słowami nazwiemy to, co się z nami dzieje. Opisujemy sytuację zewnętrzną mając na uwadze własne sądy i doświadczenia. To jak się wyrażamy, ma wpływ na nasze samopoczucie i nastrój. W sytuacjach trudnych nie musimy atakować rozmówcy, ale asertywnie przedstawiajmy mu swój punkt widzenia, by obie strony były zadowolone.

Kolejny element skutecznej komunikacji to dopasowanie się do rozmówcy. Bardzo ważne jest, by dostosować język wypowiedzi do osób, z którymi mamy rozmawiać, aby był dla nich w pełni zrozumiały. W rozmowach „twarzą w twarz” w naturalny sposób odzwierciedla się postawy czy sposób mówienia, warto utrzymywać kontakt wzrokowy oraz jasno i precyzyjnie formułować myśli. Poprzez „aktywne słuchanie”, nasz rozmówca będzie wiedział, że jesteśmy zaangażowani w rozmowę. Trzeba też zwracać uwagę na jego reakcje, to pomoże uniknąć nieporozumień. Zawsze warto dopytać, czy wszystko zostało dobrze zrozumiane. Wszelkie niejasności należy od razu wyjaśniać. Dobra komunikacja sprzyja otwartości.

Sposób rozmawiania będzie zależał także od pozycji zawodowej (np. pracodawca – pracownik). Tu ważne będzie, aby w precyzyjny sposób przekazać zadania do zrealizowania, obowiązki i konsekwencje ich niewykonania. Jednak pozycji tej nie można nadużywać.
Trzeba mieć postawę stanowczą, ale z jednoczesnym poszanowaniem drugiego człowieka.

Przyjrzyjcie się swojemu sposobowi komunikowania. Czy jest on idealny? Możecie sprawdzić to na [photo position="inside"]18219[/photo]

Są pewne zachowania, które tworzą barierę w komunikacji. Unikajmy narzucania innym własnego zdania, obrażania czy osądzania.

Sposobem komunikacji jest także cisza. Nie zawsze czujemy się w niej dobrze. Potrafi wywołać uczucia zakłopotania czy niezręczności. Czasami jest bardzo potrzebna, szczególnie w momentach ogromnego smutku. Komunikujemy się wtedy ze swoim wnętrzem, myślami, przeżyciami. Dobrze jest, gdy mamy przy sobie kogoś, przy kim komfortowo możemy pomilczeć.

Dobra komunikacja poprawia nasze kontakty z ludźmi. Sprawia, że jesteśmy lubiani, cenieni i szanowani. Warto jest więc o nią zadbać, by prowadzić satysfakcjonujące rozmowy każdego dnia.

Więcej na: fidbek.pl