Brokuł. Dlaczego powinnaś go jeść?

Nazwa brokuł wywodzi się z włoskiego broccolo, które oznacza młody, delikatny pęd roślin kapustnych. Jest ceniony ze względu na walory smakowe, dietetyczne i odżywcze.

Zawiera dużo witamin takich jak: A, C, E, K1, B1, jest bogaty w potas, fosfor, wapń, żelazo i chrom. To właśnie dzięki zawartości chromu brokuły są bardzo pomocne w leczeniu cukrzycy.

Zawierają też dużo łatwo przyswajalnego kwasu foliowego. Dostarczanie go do organizmu zwiększa poziom hormonu serotoniny, redukując objawy depresji.

Brokuły są też źródłem flawonoidów, dających korzystny wpływ na naczynia krwionośne. Przeciwdziałają one również występowaniu nadciśnienia tętniczego, arytmii serca oraz obniżają cholesterol.

Naukowcy odkryli w brokułach związek zwany sulforafan, który zarówno u ludzi jak i zwierząt pobudza komórki do syntezy enzymów przeciwnowotworowych. Najlepszym naturalnym źródłem sulforafanu są surowe kiełki brokuła. Można je uprawiać samemu np. na parapecie, mają bardzo ciekawy smak (trochę orzechowy).

Brokuł poza tym, że jest bardzo zdrowy, ma też duże walory smakowe. Do jedzenia poza różyczkami nadają się również łodygi. Najlepszym sposobem przyrządzania brokuła jest gotowanie na parze 3–4 minuty. Wtedy nie traci swoich dobroczynnych właściwości. Możne też gotować go w wodzie, ale bardzo krótko (warzywo powinno być al dente). Najlepiej smakuje świeży, prosto z działki. Można podawać go z różnymi sosami np. białym, lub holenderskim, polany roztopionym masłem lub sosem winegret. Można też maczać różyczki w roztrzepanym jajku z bułką tartą i smażyć na oleju. Dobrze smakuje też w różnych sałatkach warzywnych.

Źródło: informacja prasowa Małgorzata Czerepanow