Macierzyństwo: wyobrażenia a proza życia

Kobieta, w której obudził się instynkt macierzyński, żyje wyobrażeniami, jak dobrą mamą będzie, jakie obowiązki związane z opieką i wychowaniem dziecka będą jej sprawiały zawsze radość, czego nigdy nie zaniedba, jakich błędów wychowawczych nie popełni. I rzeczywiście: bycie rodzicem okazuje się najwspanialszą rzeczą na świecie, ale życie nie jest idyllą i pewne rzeczy nie układają się tak, jak to sobie wyobrażamy. W niektórych sprawach matki radzą sobie lepiej, niż mogły przypuszczać, innym razem prosty z pozoru problem je przerasta.

W tym tygodniu chcemy zapytać wszystkie matki: jakie z waszych wyobrażeń o macierzyństwie okazały się w praktyce mitem bądź iluzją? Czy potrafiłyście dopełnić tych wszystkich obietnic złożonych sobie jeszcze przed urodzeniem dziecka: będę mu dużo czytać, nie będę używała kar cielesnych, nie popełnię tych samych błędów, co moi rodzice, dam dziecku dużo swobody, by nauczyło się samodzielności, nie pozwolę go rozpieścić, będę miała dużo cierpliwości i wyrozumiałości itd. itp. Jak poradziłyście sobie z odkryciem, że proza życia rozmija się z drogimi waszemu sercu oczekiwaniami?

Macierzyństwo to także niezwykle wzbogacające, rozwijające doświadczenie, uczące zrozumieć siebie i innych. Napiszcie więc, jaką prawdę życiową macierzyństwo pomogło wam dostrzec, co zrozumieć lepiej. Nie mniej gorąco zapraszamy do dyskusji przyszłe matki. Podzielcie się z nami zarówno swoimi marzeniami i nadziejami, jaki i obawami oraz wyzwaniami, z którymi boicie się zmierzyć.