Droga Cegło!
Jadąc na wakacje zostawiłam mieszkanie pod opieką koleżanki ze studiów, która chciała odetchnąć od domu. Nie dziwię się, bo nie ma tam nawet swojego pokoju, ale nie o to chodzi. Miała tylko dbać o moje akwarium i o kwiatek, z opłat jedynie kabel i Internet za 1 miesiąc. Zrobiła się z tego afera.
Najpierw zadzwonił mój tata, (rodzice mają klucze na wszelki wypadek) że w mieszkaniu mieszkają „obcy ludzie” i je dewastują, jest bałagan jak po trzydniowej imprezie i co to ma znaczyć. Koleżanka przyznała tylko, że zaprosiła chłopaka. Po powrocie się dopiero załamałam: lodówka pełna napoczętych paskudztw, mieszkanie niewietrzone po fajkach, nawet moja ulubiona pościel została nieuprana, koleżanka podobno „bała się” obsłużyć pralkę! Mój chłopak tymczasem marudzi, że ktoś spał w NASZYM łóżku. Ucieszyłam się, że przynajmniej ryby karmiła.
Uważam, że mogła mnie uprzedzić: potrzebuję hotelu, żeby zaszaleć, może bym się zgodziła, może nie. Zwróciłam jej uwagę – najpierw popłakała się, potem obraziła. Obrażeni są też na mnie rodzice. Wszyscy są obrażeni, a mnie się wydaje, że to ja zostałam potraktowana nie halo. Może to ja mam przepraszać, że ktoś sobie zrobił z mojego mieszkania wolną chatę bez pytania?
Trałka
***
Droga Trałko!
„Wszyscy” mają niestety po trosze rację. Przyjęłaś w tej sprawie zaskakującą dla mnie, świętoszkowatą postawę typu: „Ojej, ja nic z tego nie rozumiem! Zanim następnym razem udostępnisz swoje lokum osobie postronnej (o ile jeszcze kiedyś się na to zdecydujesz), poznaj zasady i dopilnuj kilku szczegółów.
Użyczenie komuś mieszkania rządzi się podobnymi regułami, jak wynajęcie za pieniądze – jest to umowa dwustronna, niekoniecznie pisana. Generalnie, wyrażasz zgodę na to, że ktoś będzie tam faktycznie mieszkał, w pełnym rozumieniu tego słowa. Masz natomiast pełne prawo zrobić pewne zastrzeżenia czy postawić warunki, o czym zapewne zapomniałaś w ferworze wyjazdu. Mogłaś spokojnie oszczędzić nerwów sobie, koleżance i bliskim. Wystarczyło na przykład powiedzieć bardzo precyzyjnie, że nie życzysz sobie palenia w mieszkaniu, spisać na kartce, co jest do zrobienia i gdzie co leży: segreguj śmieci, sprawdzaj pocztę, nie używaj moich rzeczy osobistych, w trzeciej szufladzie od góry jest instrukcja obsługi CD, pralki, zmywarki, odkurzacz na pawlaczu, żarówki pod zlewem, i tak dalej. Nie wypadało, muszę Cię zmartwić, zabronić koleżance zapraszania przyjaciół, w tym chłopaka, przede wszystkim dlatego, że jest pełnoletnia, a Ty nie jesteś jej matką. Ale nie tylko dlatego – zostawiając jej klucze, czynisz ją odpowiedzialną za mieszkanie i to, co się w nim wydarzy, co znaczy, że obdarzasz ją znacznym stopniem zaufania. A życie to również picie wina, randki i niedokręcony słoik w lodówce, jak sama zapewne wiesz...
Drugim niedociągnięciem było niedoinformowanie rodziców. Ich wizyta była całkiem zbędna, skoro mieszkaniem opiekował się ktoś inny. Może trudno Ci się z tym pogodzić, ale w tym momencie „nalot” Twojej rodziny był jakimś naruszeniem prywatności… koleżanki. Powinnaś była również uprzedzić chłopaka o sytuacji - skoro tak zasadniczo i symbolicznie podchodzi do pewnych spraw, wypadało to przewidzieć i uwzględnić.
„Wina” koleżanki jest stosunkowo niewielka. Po pierwsze, nie stawiaj jej związku z chłopakiem w opozycji do swojej relacji, a niestety brzmi to trochę tak, jakby Twoja miłość była romantyczna, wzniosła i usankcjonowana, jej natomiast to tylko brudny, ukradkowy romansik… Nieładnie! Po drugie, koleżanka popełniła tylko nietakt, nie sprzątając skrupulatnie po sobie i narażając Cię w ten sposób na dyskomfort po powrocie - tym bardziej, że musiała zorientować się przez miesiąc, iż jesteś raczej pedantyczna, i to powinna była uszanować. Ale tu wystarczyło spokojne zwrócenie uwagi (nie: karcenie czy moralizowanie) i wyegzekwowanie tego, by doprowadziła mieszkanie do porządku, skoro nie zrobiła tego na Twój przyjazd. A jeśli przyprawiłaś ją o płacz, to zakładam, że rozmowa spokojna nie była.
Poza wszystkim, myślę, że masz dość silnie rozwinięte poczucie własności i nie powinnaś być może powtarzać tego eksperymentu, ponieważ będzie Ci trudno znaleźć idealnego lokatora. Najlepiej niewidocznego.
Więcej luzu życzę na resztę wakacji…
Cegła
