Dzięki niej mamy wyjątkową przyjemność obcowania z pełną humoru i optymizmu literaturą, a postać Pippi Langstrumpf zawsze bawić będzie dzieci, młodzież i dorosłych. A wszystko to za sprawą Astrid Lindgren – szwedzkiej autorki literatury dziecięcej. Jej właśnie poświęcona została biograficzna opowieść Vladimira Oravsky’ego, Kurta Petera Larsena i autora anonimowego, opublikowana przez Wydawnictwo Czarne.
Książka ta to zabawna, sentymentalna historia życia Astrid Lindgren, zanim jeszcze pisarka zdobyła światową sławę. Powieść rozpoczyna się latem 1926 roku, kiedy Astrid Ericsson (takie było jej panieńskie nazwisko) opuszcza gospodarstwo Näs na skraju Vimmerby w Smalandii. Przed 19 – letnią dziewczyną wielkie wyzwanie: musi odnaleźć się w zupełnie nowym, obcym sobie miejscu – zdobyć wykształcenie, znaleźć pracę i wychować dziecko, które już wkrótce ma się urodzić (w książce nie znajdziemy szczegółowych informacji o ojcu dziecka – dowiadujemy się, że był rekwizytorem, marzącym o zawodzie reżysera). Astrid przybywa do Sztokholmu i rozpoczyna naukę w szkole stenografii i stenotypii Bar-Lock. Wtedy też na świat przychodzi jej synek, Lars. Astrid, nie mając możliwości zajmowania się dzieckiem, oddaje go pod opiekę obcej rodziny. Na szczęście w Sztokholmie nie jest sama. W szkole poznaje pełną energii dziewczynę o imieniu Zarah, która marzy o zostaniu aktorką. Astrid kończy szkołę i rozpoczyna pracę w Dziale Radiowym Szwedzkiej Centrali Księgarskiej, a później pracuje w biurze Królewskiego Automobilowego Klubu w Sztokholmie. Tam też poznaje swojego przyszłego męża Sture Lindgrena. Opowieść kończy się w 1929 roku.
W części II autorzy wyjaśniają, że przygotowali konspekt dalszych losów Lindgren, rozgrywających się w latach 1944 – 1945: Jeśli zatem ktokolwiek z Państwa miałby ochotę skorzystać z naszego planu pracy i opisać dalsze dzieje Astrid, nie mamy nic przeciwko temu. Może z pomysłu tego skorzysta jakiś polski powieściopisarz albo scenarzysta? Warto się tym zająć, bo wojenne dzieje Astrid Lindgren są naprawdę fascynujące.
Wróćmy jednak do samej historii młodziutkiej Astrid. Trzeba przyznać, że wydarzenia z jej młodości nie należą do wyjątkowych. Miliony ludzi na świecie muszą zmagać się z samotnością, kłopotami finansowymi, problemami z pracą i mieszkaniem. Wielu gdzieś po drodze gubi spokój ducha i radość życia. Wielu idzie przez świat z podniesioną głową, rzadko oglądając się za siebie. Taka właśnie była Astrid Lindgren – dziewczyna o nadzwyczajnej wyobraźni i pogodzie ducha. Autorom powieści biograficznej udało się pokazać jej autentyczną sylwetkę, niczego nie przejaskrawiając lub ubarwiając. Wartość tej książki tkwi również w tym, że poznajemy ciekawe dzieciństwo autorki, które stanie się później inspiracją dla opowieści o Bullerbyn. To ciekawa propozycja dla tych, którzy lubią w literaturze doszukiwać się autobiograficznych wątków, zastanawiając się, w jaki sposób dzieciństwo i młodość pisarza wpłynęła na jego późniejszą twórczość, czy dziecko zapowiadało się na wielkiego twórcę, a może nie przejawiało żadnych talentów, a jego geniusz objawił się znienacka niczym boski dar. Śledząc historię opisaną przez Oravsky’ego i Larsena dochodzimy do wniosku, że młoda Astrid wcale nie zapowiadała się na utalentowaną pisarkę. Miała bujną wyobraźnię oraz zamiłowanie do literatury, ale to zdecydowanie za mało, by odnieść sukces w tak wymagającej branży. A tu niespodzianka. Spod jej pióra wyszły takie bestsellerowe tytuły jak Dzieci z Bullerbyn i Pippi Pończoszanka. Książki te doceniły polskie dzieci, przyznając Lindgren Order Uśmiechu.
Jeśli kiedykolwiek czytaliśmy książki Lindgren lub pamiętamy z dzieciństwa filmy o wykreowanych przez nią bohaterach, sięgnijmy do biograficznej powieści Vladimira Oravsky’ego i Kurta Petera Larsena. Na pewno nie będziemy żałować.
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze