„Opowieści chłodnego morza”, Paweł Huelle
DOMINIK SOŁOWIEJ • dawno temuBohaterami opowiadań Huelle są ludzie zagubieni i samotni, poszukujący prawdy o sobie i świecie. Ludzie ci doświadczyli utraty bliskiej osoby, zostali odrzuceni; muszą radzić sobie z życiem w miejscu wyjątkowym, nieżyczliwym dla człowieka. Huelle snuje opowieść o miłości, którą zniszczono w imię religii, tradycji i czystości obyczajów. Mistrzowska, wciągająca i pełna tajemniczości proza Huelle to dowód na to, że polska literatura nie straciła swojej świeżości.
Nakładem wydawnictwa Znak ukazał się najnowszy tom opowiadań znanego polskiego pisarza Pawła Huelle, autora takich powieści jak Weiser Dawidek, Ostatnia Wieczerza, Mercedes Benz czy Castorp. I tym razem swoją książkę poświęcił Huelle przestrzeni, którą najlepiej zna i najczęściej opisuje. Bohaterem jego opowieści jest Gdańsk – miejsce szczególnie obecne w literaturze m.in. dzięki twórczości Güntera Grassa oraz Stefana Chwina. Ale Opowieści chłodnego morza to nie tylko konkretne miasto i konkretne wydarzenia. To także uniwersalne nawiązania do mitu morza i mitu Północy – surowej, wymagającej, obojętnej na smutek i cierpienie.
Bohaterami opowiadań Pawła Huelle są ludzie zagubieni i samotni, poszukujący prawdy o sobie i świecie. Ludzie ci doświadczyli utraty bliskiej osoby, zostali przez kogoś odrzuceni; jednocześnie muszą radzić sobie z życiem w miejscu wyjątkowym, nieżyczliwym dla człowieka. Huelle snuje również opowieść o miłości, którą zniszczono w imię religii, tradycji i czystości obyczajów. Jest tu motyw wykluczenia ze społeczności, historia spalonej Biblii, schowanej przez protestantów, tuż przed zbliżającą się zawieruchą wojenną.
Świetne jest opowiadanie, w którym pojawia się magiczna przestrzeń Helu, nawiedzana przez tajemniczą pomarańczową kulę, zapowiadającą morską katastrofę. Fascynująca jest historia mennonitów, opisanych przez Pawła Huelle w opowiadaniu Mimesis. W opowieści o holenderskich osadnikach, żyjących w Polsce, pojawia się motyw hańby, odrzucenia oraz powrotu do gorzkiej przeszłości. Bohaterowie poszukują prawdy, odkupienia, wyjaśnienia tego, co kiedyś wydarzyło się, a co ciąży i nie pozwala swobodnie żyć.
Paweł Huelle w swoich opowiadaniach dotyka również spraw bliższych polskiej historii, znanych z relacji bliskich nam ludzi. Poczta rowerowa to opowieść o Lucjanie – polskim intelektualiście, aresztowanym na początku II wojny światowej. Lucjan jest dla narratora symbolem prawdy, woli przetrwania oraz tego, w jaki sposób historia może zniszczyć człowieka, przemielić jego psychikę w bezdusznych trybach wydarzeń. Pojawiają się tu wspomnienia o strajku w Stoczni Gdańskiej, kilka słów o Honeckerze, Husaku i Breżniewie, motyw przewożenia nielegalnych biuletynów oraz historia SS-manów rozstrzelanych przez Sowietów.
Warto wspomnieć o Abulafii – innym, wyjątkowym opowiadaniu Pawła Huelle (tytuł pochodzi od imienia jednego z najwybitniejszych przedstawicieli profetycznej kabały). Jego bohaterem jest człowiek ogarnięty ideą odnalezienia źródeł wszystkich języków świata – języka pierwotnego, uniwersalnego. Mężczyzna sprzedaje swój majątek i wyjeżdża do Aleksandrii. Niestety zostaje ograbiony, pobity i pojmany. Zamknięty gdzieś z dala od ludzi, umiera, wspominając swoje dzieciństwo, młodość oraz szaleńczą ideę, która popchnęła go do wyjazdu do Afryki.
Oto bohaterowie opowiadań Pawła Huelle – ludzie, których historia, pasja, miłość, nienawiść skazała na samotność, na beznadziejne poszukiwanie prawdy o własnej tożsamości. Opowieści chłodnego morza to także dialog z mitami od dawien dawna zakorzenionymi w naszej świadomości – mitem Północy i mitem Księgi. Mistrzowska proza Pawła Huelle to dowód na to, że tematy te wciąż są inspiracją dla pisarza, który potrafi wyczarować z nich wciągającą, tajemniczą prozę. Autor Weisera Dawida po raz kolejny udowadnia, że polska literatura nie straciła nic ze swojej świeżości.
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze