"Rodzina Borgiów" Mario Puzo
TASZQ • dawno temuRodzina Borgiów to ostatnia powieść zmarłego przed trzema laty amerykańskiego prozaika włoskiego pochodzenia, Maria Puzo. Pisarz znany jest na całym świecie jako autor Ojca chrzestnego - sagi o rodzinie mafijnej Corleone - przy którego filmowej adaptacji współpracował z Coppolą w roli scenarzysty. Również i ta powieść, dokończona po śmierci Puza przez jego towarzyszkę życia Carol Gino, ma w sobie coś z sycylijskich klimatów. Opowiada historię rodu związanego z papiestwem, rodu który w swej perfidii i bezwzględnym dążeniu do władzy, w niczym nie ustępuje współczesnej mafii.
Rodzina Borgiów to ostatnia powieść zmarłego przed trzema laty amerykańskiegoprozaika włoskiego pochodzenia, Maria Puzo. Pisarz znany jest na całym świeciejako autor Ojca chrzestnego - sagi o rodzinie mafijnej Corleone — przy któregofilmowej adaptacji współpracował z Coppolą w roli scenarzysty. Równieżi ta powieść, dokończona po śmierci Puza przez jego towarzyszkę życiaCarol Gino, ma w sobie coś z sycylijskich klimatów. Opowiada historię roduzwiązanego z papiestwem, rodu który w swej perfidii i bezwzględnym dążeniudo władzy, w niczym nie ustępuje współczesnej mafii.
Dwór papieski i Rzym nie cieszyły się w XV wieku zbyt dobrą sławą. Podobniejak inne miasta i dwory włoskie był szalenie skorumpowany. Nepotyzm, symonia,intrygi oraz zdrada należały wśród możnych do codziennych praktyk. Kardynałowieniczym książęta pławili się w zbytkach i rozkoszach ziemskich, nie szczędzącna kochanki i obdarowując papiestwo dziećmi z nieprawego łoża. Świetnośći potęga Borgiów, rzymskiego rodu pochodzącego z Hiszpanii, przypada na ten właśnieokres, a dokładnie na przełom wieków (XV/XVI). Papież Aleksander VI Borgiaprzeszedł do historii jako zatwardziały grzesznik, a poczynania jego rodzinyuznawane są tradycyjnie jako szczególnie występne, do czego przyczyniła sięz pewnością narosła wokół tego rodu legenda.
Puzo odczernia nieco tradycyjny wizerunek Borgiów — kazirodców, rozpustników,nieludzkich tyranów i bezwzględnych "okrutników", ukazując ich, owszem,jako ludzi o wielkich, zbyt wielkich ambicjach i zdolnych do najgorszych czynów,ale również jako ludzi szlachetnych i zdolnych do ogromnych poświęceń, ludzio wielkich możliwościach i olbrzymiej charyzmie, i wreszcie, co zbliża ich do nasnajbardziej, jako ludzi, którym nieobce są słabości i poczucie zagubienia. Dziękiwspaniałej wrażliwości pisarza losy dalekich od świętości bohaterów nie razporuszą nas do głębi.
Powieść jest świetnie napisana i nie nuży ani przez chwilę. Bogate opisy życiai obyczajów, dworu papieskiego, ulic i pałaców Rzymu, a także wielu innychmalowniczych miejsc Italii, Francji czy Hiszpanii, dają wspaniały i niemal namacalnyobraz tamtej epoki oraz ówczesnego pejzażu. Polecam tę książkę bez wahania.Mam pewność, że spodoba się zarówno miłośnikom historii jak i tym, którzyw szkole z historią byli na bakier.
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze