Orkisz i amarantus - zboża XXI wieku

Orkisz

Orkisz stał się na nowo popularny dzięki odkryciu receptur żyjącej na przełomie XI i XII wieku mniszki św. Hildegardy. Po latach receptury te zostały przebadane m.in. w laboratorium w Niemczech i okazało się, że dają niezwykłe rezultaty. Orkisz jest mało wymagającym, odpornym na warunki pogodowe zbożem. Nie wymaga sztucznego nawożenia.

Składniki występujące w ziarnach orkiszu:

łatwo przyswajalne węglowodany,duże ilości białka,dużo nienasyconych kwasów tłuszczowych,żelazo, potas, wapń, cynk, selen oraz miedź,witaminy A, E i D, a także witaminy z grupy B i PP,kwas krzemowy bardzo ważny dla włosów, skóry i paznokci,rodanid — substancja będąca naturalnym antybiotykiem występującym w ślinie, krwi i mleku kobiecym.

Lecznicze właściwości orkiszu:

wzmaga aktywność mózgu, poprawia koncentrację,pozytywnie wpływa na nastrój,redukuje oznaki zmęczenia,pomaga przy problemach z sercem i układem krążenia, wzmacnia odporność,pomaga w leczeniu alergii, przeciwdziała reumatyzmowi,obniża poziom cholesterolu,pomaga podczas leczenia schorzeń wątroby i nerek,zapobiega kamicy żółciowej, zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę,przeciwdziała problemom ze snem (spanie na poduszce wypełnionej orkiszem),łagodzi przebieg biegunki,jest pomocny w wielu dolegliwościach skórnych.

Badania kliniczne przeprowadzone w XX wieku w Niemczech wykazały, że spożywanie orkiszu z upraw ekologicznych trzy razy dziennie, w połączeniu ze specjalnym sposobem odżywiania się, ma nieocenione właściwości lecznicze w przypadku takich chorób jak: alergia, cukrzyca, otyłość, stwardnienie rozsiane, AIDS, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, angina, nowotwór, zatrucie lekami.

Produkty zawierające orkisz:

kasza,mąka,pieczywo,makaron,syrop, kawa,piwo,chrupki z melasą.

Amarantus

Amarantus jako roślina uprawna jest znany w Polsce od niedawna, do tej pory cieszył się popularnością jako roślina ozdobna. Nazywany złotem Inków stosowany jest jako składnik produktów śniadaniowych i ciasteczek. Uprawa tej rośliny jest łatwa, jest ona odporna na suszę. Wiąże się z nadzieją zmniejszenia problemu głodu na świecie. Kiedyś karmiono nim biegaczy i wojowników, gdyż amarantus dodawał energii. Dzisiejsze badania potwierdzają tę tezę.

Składniki występujące w ziarnach amarantusa:

łatwo przyswajalne białko nie zawierające glutenu,jedno- i wielonienasycone kwasy tłuszczowe,duża ilość błonnika,wapń, fosfor, potas i magnez.

Dla kogo amarantus?

dla sportowców oraz ludzi narażonych na duży wysiłek fizyczny — ze względu na łatwo przyswajalne węglowodany,dla osób pracujących umysłowo i narażonych na stres — ze względu na wielonienasycone kwasy tłuszczowe i bogactwo minerałów,anemików — z powodu dużej ilości żelaza,uczuleniowców — ze względu na brak glutenu.

Amarantus zawiera lipidy, a w nich skwalen, który opóźnia proces starzenia się, zaś antyoksydanty w nim zawarte zapobiegają chorobom nowotworowym. Spożywanie tego zboża jest korzystne również w profilaktyce chorób serca.

W Polsce dostępna jest mąka, nasiona i popping, czyli prażone jak popcorn ziarna. Dodanie mąki z amarantusa do wypieków nie tylko nadaje ciekawy, orzechowy smak potrawom, ale wydłuża trwałość przydatności do spożycia oraz eliminuje większość chemicznych dodatków.

Źródło: www.highlite.pl