Ciało ludzkie zawiera od 20 do 30 g magnezu, z czego ponad połowa jest zawarta w kościach, reszta w mięśniach, gruczołach dokrewnych i tylko niewielka ilość we krwi. Magnez jest makroelementem, który niekiedy określany jest „pierwiastkiem życia” ze względu na to, jak bardzo ważne funkcje spełnia w organizmie. Przede wszystkim bierze udział w procesie powstawania wysokoenergetycznych związków dostarczających energię do każdej komórki ciała. Jest aktywatorem bardzo wielu enzymów uczestniczących w przemianach białek, węglowodanów i tłuszczów. Magnez, razem z wapniem, bierze udział w funkcjonowaniu tkanki nerwowej i mięśniowej.
Magnez jest pierwiastkiem niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania całego układu sercowo-naczyniowego. W związku z tym, że uczestniczy w przesyłaniu impulsów nerwowych, ma niezwykle istotne znaczenie w utrzymywaniu prawidłowego rytmu serca. Niski poziom magnezu w organizmie może być czynnikiem sprzyjającym powstaniu ostrego zawału mięśnia sercowego. Dodatkowo magnez działa również antymiażdżycowo, ponieważ może zapobiegać tworzeniu się niebezpiecznych dla zdrowia złogów cholesterolu. Liczne doświadczenia wykazały, że odpowiedni poziom magnezu w diecie może zapobiegać kamicy nerkowej, bo hamuje powstawanie kryształków szczawianu wapnia, z których tworzy się piasek i kamienie nerkowe.
Wiele kobiet przez kilka dni (czasami dłużej) przed miesiączką odczuwa zespół charakterystycznych objawów fizycznych i psychicznych, które skutecznie uprzykrzają im życie. Określa się go jako zespół napięcia przedmiesiączkowego (skrót z ang. PMS). W wielu badaniach wykazano, że kobiety cierpiące na PMS mają niedobór magnezu. Gdy badanym pacjentkom podawano preparaty magnezu, stwierdzono u nich znaczne zmniejszenie nerwowości, zmian nastroju i wrażliwości piersi.
Minimalne dzienne zapotrzebowanie na magnez wynosi dla mężczyzn 350 mg, dla kobiet – 300 mg, dla kobiet w ciąży i karmiących piersią – 450 mg. Najlepszym naturalnym źródłem magnezu jest gorzkie kakao i gorzka czekolada. Sporo magnezu zawierają również ziarna soi, pestki dyni, kasze (gryczana, jaglana), fasola, groch, orzechy, mak i pieczywo pełnoziarniste. Owoce, z wyjątkiem bananów, nie są bogate w magnez. Niestety, wraz z rozwojem cywilizacji poziom magnezu w produktach spożywczych wciąż się obniża, ponieważ spada ilość tego pierwiastka w glebie. Związane jest to z zanieczyszczeniem środowiska (szczególnie metalami ciężkimi), stosowaniem nawozów sztucznych i kwaśnymi deszczami. Dodatkowo wszelkie procesy przetwarzania zubażają żywność w ten makroelement.
Na niedobór magnezu szczególnie narażone są osoby żyjące w dużym stresie, intensywnie uczące się oraz uprawiające wyczynowo sport. Niekorzystnie na poziom magnezu w organizmie wpływa długotrwałe odchudzanie, ale także dieta zbyt bogata w tłuszcze, które wiążą się z magnezem, tworząc nierozpuszczalne związki, tzw. mydła magnezowe, które są wydalane z kałem. Na deficyt magnezu mogą cierpieć również osoby nadużywające alkoholu, a także pijące duże ilości kawy i mocnej herbaty, które są używkami zwiększającymi wydalanie magnezu przez nerki.
Objawy niedoboru magnezu są bardzo różnorodne i nie wszystkie występują równocześnie. Pierwszym sygnałem może być drganie jednej powieki lub nocne kurczowe bóle łydek. Przy niedoborach utrzymujących się przez dłuższy czas mogą pojawić się problemy z koncentracją, jak również stany depresyjne, a nawet koszmary i lęki nocne.
W aptekach dostępnych jest wiele preparatów magnezowych. Większość z nich zawiera dodatkowo witaminę B6, która zwiększa wchłanianie magnezu. Jednak zanim sięgniemy po suplement z apteki, warto nieco zmodyfikować naszą dietę, aby dostarczała jak najwięcej magnezu. Ziemniaki warto zastąpić kaszami, zamiast białego pieczywa jeść chleb pełnoziarnisty, a zamiast kolejnej kawy wypić kubek kakao.
