Poznaj siebie

Nie ma wątpliwości, że poprawnie wykonany makijaż dodaje nam uroku. Trzeba jednak pamiętać, że upiększa, a nie szpeci tylko wtedy, gdy cera jest zadbana, a makijaż pasuje do naszego typu urody. Nie oznacza to, że by jak najlepiej dbać o skórę, należy kupować najdroższe kremy, tysiące maseczek i preparatów przeciwzmarszczkowych. Wszystkie kosmetyki – i te pielęgnacyjne, i te kolorowe – należy dobierać mądrze, tak by trafiały w problemy naszej cery i pomagały w likwidowaniu niedoskonałości oraz odpowiadały naszym potrzebom.

Krok pierwszy: typ skóry

To bardzo ważne przy doborze kosmetyków pielęgnacyjnych. Skórę trzeba traktować jak dziecko – z miłością. Nie można przecież karmić dziecka wyłącznie węglowodanami, jeśli bardzo potrzebuje ono białek. Tak samo jest z cerą – nie można smarować jej tłustym kremem, jeśli się świeci i ma nadmiar sebum, lub podrażniać jej silnie oczyszczającymi preparatami, jeśli jest alergiczna i przesuszona. Stosowanie kosmetyków przynosi efekty tylko wtedy, gdy są one dobrane do typu skóry. O jej rodzaj można zapytać kosmetyczkę lub ocenić ją samodzielnie.

Jak przeprowadzić autodiagnozę rodzaju skóry?

Potrzebne będą: dobre światło (najlepiej robić to przy dziennym świetle, wspomagając się światłem z lampki), lusterko i cienka bibuła. Analizę przeprowadza się po uprzednim zmyciu makijażu. Na skórze nie może być żadnych jego resztek. Najlepiej zmyć makijaż pod bieżącą wodą, używając łagodnego mydła. Po demakijażu nie stosować żadnego kremu. Należy odczekać godzinę i dopiero wtedy sprawdzić, czym się charakteryzuje skóra. Wszystkie cechy należy dopasować do trzech głównych rodzajów: suchej, tłustej i mieszanej skóry.

Skóra sucha: jest gładka i matowa, nie świeci się, po umyciu staje się napięta. Jest dobrze ukrwiona. Jeśli na przyłożonej do czoła, policzków, nosa i brody cienkiej bibule nie ma tłustych śladów, to znaczy, że Twoja skóra jest sucha.

Skóra tłusta: wydziela dużo łoju przez gruczoły, ma więc równomierny połysk. Pokryta jest rozszerzonymi porami, w których tworzą się zaskórniki. Jeśli na przyłożonej do twarzy bibułce zostają widoczne tłuste ślady – masz tłustą cerę.

Skóra mieszana: występuje najczęściej, charakteryzuje się tym, że na czole, nosie i podbródku jest błyszcząca, a pozostałe partie twarzy są matowe. Tam gdzie się błyszczy, ma również rozszerzone pory i zaskórniki. Na przyłożonej bibułce pozostają tłuste plamy, ale tylko w zetknięciu z nosem, czołem i brodą. Pozostałe miejsca nie zostawiają tłustych śladów.

W ocenie skóry ważne są nie tylko jej trzy rodzaje, ale także to, czy skóra jest młodzieńcza – trądzikowa, czy dojrzała – po 40. roku życia, czy skóra jest wrażliwa – często podrażniają ją różne kosmetyki, a także czy ma skłonność do pękających naczynek. Z oceną wieku skóry nie będziesz miała problemu – jesteście równolatkami. Resztę musisz zaobserwować: jeśli skóra – zwłaszcza w okolicach nosa i na policzkach – jest usiana drobną, lecz widoczną siateczką naczyń krwionośnych, oznacza to, że masz skłonność do pajączków. Do pielęgnacji skóry naczynkowej potrzebne są specjalistyczne kosmetyki. Są ogólnodostępne – znajdziesz je we wszystkich drogeriach. Jeśli twoja skóra często się uczula – czerwienieje, piecze lub łuszczy się po użyciu jakiegoś preparatu kosmetycznego, to znak, że musisz uważać i używać kosmetyków przeznaczonych wyłącznie do cery wrażliwej. Kremów przeciwzmarszczkowych powinnaś używać nie wtedy, gdy masz już widoczne zmarszczki, ale od 25. roku życia, by opóźnić ich powstawanie. Nie mogą to jednak być silne preparaty – najlepiej takie, na których jest napisane, że są przeznaczone do cery po 25. roku życia.

Gdy ocenisz już wiek, wrażliwość, wygląd i rodzaj skóry, w sklepach z kosmetykami powinnaś kupować preparaty przeznaczone właśnie do twojego typu skóry. Efekty ocenisz sama, i to szybko.

Krok drugi: typ urody

Do rozpoznania potrzebne Ci jest lustro, dobre światło i zero makijażu na skórze. Dobrze byłoby, gdybyś nie miała farbowanych włosów, bo ocena nie będzie wiarygodna.

Typ letni: pani lato ma jasną lub oliwkową cerę. Taka cera nie opala się na czerwono, lecz szybko brązowieje na słońcu. Gdy nie jest opalona, daje się zauważyć charakterystyczny niebieski odcień karnacji. U pań lato mogą pojawiać się piegi, ale są one w kolorze brązowoszarym. Typ letni ma włosy blond lub brąz z popielatym odcieniem, ale nie złote. Pani lato miała popielate włosy od dzieciństwa, z czasem kolor ten ciemniał, niekiedy pozostawał myszaty. Kolor oczu pani lato waha się od szaroniebieskiego, poprzez jasnoniebieski, zgniłozielony, zielononiebieski aż po orzechowy.

Typ jesienny: pani jesień ma jasną, prawie alabastrową cerę o złocistym odcieniu, z piegami. Może też mieć cerę w brzoskwiniowym lub złocistobeżowym odcieniu. Włosy są zazwyczaj rude. Mogą być też blond lub brązowe, ale ze złocistym połyskiem. Pani jesień ma oczy w kolorach od niebieskiego, poprzez zgniłozielony, oliwkowy, szmaragdowy, bursztynowy, aż po brązowy. Właściwie są dwa warianty tego typu urody. Pierwszy z nich charakteryzuje się intensywnym, jaskraworudym kolorem włosów i bardzo jasną karnacją ze złocistymi piegami. Drugi wariant to beżowa karnacja i włosy w kolorze złocistego brązu lub brązu z rudawym połyskiem.

Typ zimowy: królowa śniegu ma ciemne włosy – od brązu po czerń z niebieskim połyskiem. Skóra może być bardzo jasna, porcelanowa, śniada lub oliwkowa o niebieskim, chłodnym odcieniu. Oczy mają zawsze intensywny kolor – dość często czarny, brązowy, piwny lub niebieski.

Typ wiosenny: pani wiosna ma delikatną, jasną cerę o złocistym, brzoskwiniowym odcieniu. Włosy mają kolor jasny lub ciemny blond ze złocistymi pasemkami. Pani wiosna ma najczęściej niebieskie oczy.

Typ wiosenny i jesienny potrzebuje ciepłych, złocistożółtych kolorów w makijażu. Typ letni i zimowy – chłodniejszej, niebieskawej tonacji. Pani jesień powinna szukać kolorów nasyconych i ciężkich. Pani lato zaś barw przytłumionych. Zimie będzie dobrze w jasnych, żywych i mocnych kolorach. Pani wiosna powinna dobierać cienie jasne, lekkie i świeże.