Nocni pożeracze, anarchiści i czekoladoholicy

Wiele się mówi i pisze o anoreksji, bulimii, odchudzaniu w czasie ciąży, czyli pregoreksji oraz ortoreksji – obsesji na punkcie zdrowego jedzenia. Na tym jednak pakiet zaburzeń odżywiania się nie kończy. Zespół jedzenia nocnego, zaburzenia przeżuwania lub niepohamowany apetyt na słodycze to również choroby, których nie należy lekceważyć.

Aleksandra Powierska

28 sierpnia 2013, 17:00

Zespół jedzenia nocnego, podobnie jak ortoreksja czy pregoreksja należy do mieszanych zaburzeń odżywiania. Trudno go zdiagnozować, bo po pierwsze któż z nas nie ma dni, gdy przy wieczornym seansie filmowym zjadłby pół lodówki? A po drugie, raczej niechętnie przyznajemy sami przed sobą, że mamy jakiś problem. Nie mniej jednak regularne nocne objadanie może o nim świadczyć. Osoby cierpiące na NES (zespół jedzenia nocnego) często nie jedzą śniadań lub są to bardzo małe posiłki. Energetyczne niedobry nadrabiają nocą. Towarzyszy im bezsenność lub niemożność zaśnięcia bez zjedzenia obfitego posiłku, po którym na drugi dzień pojawiają się wyrzuty sumienia. Czasami osoby takie jedzą we śnie lub półśnie i rano nie pamiętają o pochłoniętych kaloriach.