Ile jest wart milimetr członka?
W „Nic śmiesznego” Marka Koterskiego Adaś Miauczyński (grany jeszcze przez Cezarego Pazurę) staje przed trudnym zadaniem zdobycia atrapy męskiego członka, niezbędnej do filmu, przy którym pracuje. Udaje się w tym celu do faceta od efektów specjalnych i składa zamówienie. Przy okazji wywiązuje się rozmowa dotycząca rozmiaru. Panowie sondują się wzrokiem. Przecież każdy sobie mierzy. „Ile masz?” „Ty powiedz pierwszy!” „Szesnaaaa... piet... czternaście centymetrów”.
Czternaście oznacza dwanaście, czyli raczej skromnie. Jeśli kobieta mówi, że rozmiar nie ma znaczenia, to kłamie. Maleńki narząd stanowi powód do wstydu, konar jak łapa Arnolda jest przedmiotem dumy, oba zaś pozostają równie niefunkcjonalne, co czyni kult rozmiaru kompletnie bezsensownym, a nawet szkodliwym. Operacje powiększające penis wiążą się z dużym ryzykiem, pozostając jednocześnie poza zasięgiem mieszkańców uboższych rejonów świata. W zakresie domowych sposobów mistrzostwo osiągnęli Rosjanie. Mężczyzna ze Wschodu potrafi zaszyć sobie stalowe kulki na całej długości prącia. Teraz naprawdę coś ostrego: szanowanym zwyczajem w Rosji jest robienie dwóch głębokich, krzyżujących się nacięć na żołędzi. Następnie, ofiara takiej operacji nie może dopuścić do ponownego zrośnięcia się. Efektem jest pręt zwieńczony ogromną głownią, przypominający przez to wieżę ciśnień.
Nie zmyślam. Naprawdę. Tylko ten przykład skłania mnie do stwierdzenia, że z kultu rozmiaru nie może wyniknąć nic dobrego.
Anonimowy mieszkaniec Montrealu udziela odpowiedzi przeczącej. Doświadczył też bardzo szczególnej straty. Trzy lata temu trafił do szpitala z członkiem poważnie uszkodzonym podczas współżycia. Chirurg ciął jednak nazbyt zamaszyście. Nieszczęśnik, wybudzony z narkozy odkrył na swym narządzie świeże blizny, ponadto, źródło jego małżeńskiej radości pozostawało w permanentnym stanie opadu. Gdy zdolność do erekcji powróciła, przerażony mężczyzna odkrył, że rozmiar uległ zmniejszeniu i to o cały cal, czyli jakieś dwa i pół centymetra. Mówimy o materii, gdzie każdy milimetr jest na wagę złota.
Krzywda naszego Kanadyjczyka ubogaca jednak nas wszystkich. Jak dotąd nie znaliśmy dokładnej wartości długości męskiego członka, czy może raczej określaliśmy go miarą stosowaną przez ludy prymitywne: „Mnóstwo” albo „niemożebnie wiele”. Wraz z pozwem pojawiła się konkretne wartość liczbowa i, w konsekwencji, możliwość określenia wartości co do milimetra. Przypominam, za ubytek wielkości dwóch i pół centymetra pokrzywdzony domaga się 84 000 euro. Dwa i pół centymetra to dwadzieścia pięć milimetrów. Podzielmy teraz jedno przez drugie. Milimetr długości męskiego członka jest wart – przynajmniej w Kanadzie – 3360 euro, co daje 13 944 złote według oficjalnego kursu NBP na dzień dzisiejszy. Rozmiar zasobów finansowych spoczywających w spodniach każdy mężczyzna może określić samodzielnie. Dość powiedzieć, że czternastocentymetrowy wacuś Adasia Miauczyńskiego wart jest prawie dwa miliony złotych.
Powyższa wycena ma charakter szacunkowy i dopiero czeka na potwierdzenie. Wyrok kanadyjskiego sądu może ją zmniejszyć lub zlikwidować, pozostawiając nas w znajomo przykrej niewiedzy. Są i inne pytania. Czy niepełnosprawność Kanadyjczyka wpływa na wartość wyceny, a jeśli owszem, to w jaki sposób? Co z samą kanadyjskością? Przecież wartość jednego milimetra może być różna w zależności od regionu świata. Inna w Ameryce, inna dla Chińczyków. Nie ulega wątpliwości, że dla Polaków znajdą się specjalne, niskie ceny.
